Frater Venantius
Wim Sonneveld
1965
jaar
Top 40
10
piekpositie
Top 40
15
weken
Top 40
354
punten
Top 40
Wim Sonnevelds eerste Top 40-succes was ook meteen zijn grootste. Het was een opname van de Frater Venantius-conference die hij live op televisie opvoerde op 12 oktober 1963 tijdens het Grand Gala Du Disque.
Verkleed als de zingende frater uit Schin op Geul zong hij onder andere het liedje Zeg Me Ja Tegen Het Leven, maar het grootste deel van de single bestaat uit gesproken woord. Daarmee is Frater Venantius een van de weinige Top 40-hits waarin niet of nauwelijks wordt gezongen.
Hoewel Sonneveld met deze conference de lachers op zijn hand had in het Scheveningse Kurhaus, regende het na afloop klachten van televisiekijkende katholieken die het optreden een belediging vonden voor alle 'respectabele en hardwerkende religieuzen'.
Hoe dan ook, een jaar na het optreden werd de conference op single uitgebracht als zgn. premieplaat van de C.C.G.C. (Commissie Collectieve Grammofoonplaten Campagne). Deze commissie organiseerde jaarlijks het Grand Gala Du Disque en bood de single van Frater Venantius aan voor ƒ 1,95 (bij aankoop van ƒ 5,- aan grammofoonplaten).
Ondertussen had Sonneveld zijn nieuwe typetje al een plekje gegeven in zijn nieuwe theatervoorstelling Een Avond Met Wim Sonneveld, die op 1 januari 1964 in het Nieuwe De La Mar-Theater in première was gegaan. Met deze onemanshow trok Sonneveld tot en met eind 1965 langs de Nederlandse zalen.
Frater Venantius heeft door de jaren heen zo'n indruk achtergelaten dat op 24 mei 2015 in het Limburgse Schin op Geul een bronzen standbeeld van de zingende frater werd onthuld.
Trivia
Die goede brave Frater! Daar stond hij opeens op het podium van het Kurhaus, die gedenkwaardige 12e oktober 1963.
Wim Sonneveld had zich na een Frans chanson even omgedraaid en bleek zich in een flits van het bekende boordje en frontje te hebben voorzien. En toen volgden die onvergetelijke tien minuten vol grappen met een zachte Gee, waarbij de lachsalvo's niet van de lucht waren en menigeen (ook thuis bij de televisie) tranen van pret uit de ogen wreef. Sonneveld had voor de zoveelste maal in de roos geschoten (want wie kan ooit zijn Willem Parel of Professor Higgins vergeten, om van zijn optreden als Edison-uitreiker nog maar te zwijgen?!). Het was tòch al een gedenkwaardige Gala, dankzij Marlene Dietrich en
Sarah Vaughan en Wim Kan en Godfried Bomans, maar in de dagen die volgden ging het gesprek toch voornamelijk over Venantius.
Niet altijd in prijzende zin. O nee, we leven immers in Nederland en de post bracht Sonneveld naast duizenden brieven vol lof ook wel eens een overrijp tomaatje of anoniem epistel vol schimpscheuten. Maar het bleek al gauw dat 99 procent van ons volk zich vierkant achter de man uit Schin-op-Geul schaarde; pers, radio en televisie niet in de laatste plaats. Men kon het hoogstens betreuren dat de Frater zich verder uitsluitend liet zien en horen in de zalen waar onze cabaretier sindsdien zijn verbluffend vakmanschap demonstreerde. Wat zijn wij daarom blij heel humor-minnend Nederland bij ons eerste lustrum juist dit legendarische nummer te kunnen offreren als vijfde Premieplaat. Zelf hebben wij weer intens genoten van de dolle conférence, de actuele grapjes en de aanstekelijke refreintjes... „wijsjes die de mensen pakken”, zoals de Frater terecht zelf opmerkt. Ja, zeg maar ja tegen het leven en zegt u vooral maar ja tegen deze plaat - het is dunkt ons een uniek Lustrum-geschenk
(nou ja, ƒ 1,95 is toch praktisch te gééf!), waaraan hopelijk zelfs de boze-brieven-schrijvers van toen nú plezier zullen beleven!
„Frater Venantius” is slechts één van de vele nummers uit mijn programma „Een avond met Wim Sonneveld”. Aanvankelijk weigerde ik er een aparte plaat van te laten maken, omdat in het voorjaar van 1965 een langspeler verschijnt van mijn gehéle show en ik de Frater, ondanks diens geweldige succes tijdens het Grand Gala du Disque, niet wilde separeren van de rest van mijn optreden.
Aan de vooravond van het 5e Grand Gala ben ik van gedachten veranderd. Mijn leven is deze laatste vijf jaren zozeer verbonden geweest met het wel en wee van de C.C.G.C. dat ik de jubilerende platenwereld graag een plezier wilde doen met het beschikbaar stellen van de „live” opname uit het Kurhaus. En zo komt de Frater dan een jaar na zijn nationale debuut terug als mijn bijdrage aan de Maand van de Grammofoonplaat. Zoals dat in de zakenwereld heet bij het aanbieden van iets dat de relatie en de klandizie moet onderhouden: „with the compliments of
WIM SONNEVELD”
Premieplaatjes van vorige jaren:
1960: Het Concertgebouworkest o.l.v. Bernard Haitink
en Dolf van der Linden
1961: Wim Kan en Toon Hermans
1962: Wim Sonneveld en Godfried Bomans
1963: Wim Kan's Gala-Kanférence
Artiest
Titel A-kant
Frater Venantius
Componist(en) A-kant
tekst: Wim Sonneveld, Michel van der Plas, muziek: Harry Bannink
Titel B-kant
Frater Venantius
Componist(en) B-kant
tekst: Wim Sonneveld, Michel van der Plas, muziek: Harry Bannink
Platenlabel
Philips
Catalogusnr
JF 327 793
Hoogste positie UK
--
Hoogste positie US
--
Top 40
Songtekst
FRATER VENANTIUS (kant 1):
Goeienavond, samen. ‘k Moet even de bril opdoen, dan kan ‘k beter zien, ziet u.
Mag ‘k me even aan u voorstellen? Ik ben de zingende frater uit Limburg. U zal zich allemaal afvragen hoe ’t zo gekomen is, maar het kwam zo. Ik trad eens op in de refter op een feestje van frater Victor. Ja, ik had een liedje gemaakt over soep, gemaakt van een boa constrictor. En frater Bernulfus zei: “Verdulleme, Venantius, je hebt talent, man.” En frater-superieur die zei: “Verdulleme, Venantius, je mot bij een band, man.” En zo ‘s ‘t ... en zo ‘s ’t gekomen.
Ja, ik zit hier namelijk in een kleedkamer, ziet u, met een paar leken. Ze hadden me niet zo in de gaten en toen zeiden ze ineens zeiden ze: “Hé, die halve zachte daar in de hoek die lacht niet om ons,” hè. Want ze vertelden moppen, toen zei ik: “Nou, die halve zachte in de hoek die kan zich niet permitteren om om uw moppen te lachen,” zei ik.
Afijn, ik zat toen even alleen in de kleedkamer, toen hoorde ik naast me in de kleedkamer alsmaar zeggen: “Wo sind alle Blumen doch, wo sind sie geblieven,” hè. Ik dacht: da’s vast een meisje uit onze streek, dacht ik. Ik ging erheen, ik klopte aan en toen zei d’r iemand: “What do you want?” Ik zeg: “Ik ‘want’ niks, maar u ben uw bloemen kwijt, kan ‘k effe helpen zoeken,” zei ik, hè. Toen zei ze: “Wie ben u?” Ik zeg: “Ik ben frater Venantius.” Toen zegt ze: “O, dan zijn we collega’s.” “Verdulleme,” zei ze, “dan zijn we collega’s, kom effe binnen.” Nou zeg, wat is ze mooi, ook van dichtbij, hè. O zeg, ik ben d’r helemaal warm van, hè. Ja, je bent dan wel frater, hè, maar je bent toch niet van beton, hè.
Afijn, ze zei: “Hoe heet u eigenlijk?” Ik zeg: “Ik heet frater Venantius, maar in ’t leven heet ik Sjeng.” Toen zegt ze: “Nou, dan zal ‘k maar Sjeng zeggen,” hè. “Zeg jij tegen mij maar Grootje,” zei ze. Ik zeg: “Als u zich moet verkleden dan moet u het wel zeggen, hoor, want dan zet ik even de bril af, hè.” Ze zegt: “Sjeng, mot jij je niet verkleden?” Ik zeg: “Ik ben altijd al verkleed,” zeg ik.
En zo zing ik mijn wijsjes voor iedereen die ‘t maar horen wil, hè. Daar gaan we dan.
Zeg maar ja tegen het leven
Ja tegen het leven
Van je amen en je gloria, joechee
Zeg maar ja tegen het leven
Ja tegen het leven
Anders zegt er het leven nog nee
Ik ben frater Venantius uit Schin op Geul, beter bekend als de zingende frater. Niet te verwarren met die andere artiest uit Ubach over Worms. Da’s de pratende pater. En dan heb je nog, schijnt het, in Schimmert: de brullende broeder. En in Herkenraad de croonende waarde moeder. En a’k me niet vergis: in Susteren de twee zuchtende zusteren. Maar ik neem aan dat u me daar niet mee verwart, verschoning dus. Maar het mos me even van het hart, hè.
Ik zing al mijn liedjes en mijn wijsjes over al het mooie en het schone in de natuur. Alleen niet over de meisjes. “Maar dat komt nog wel,” zeggen ze bij ons in de kloosterfamilie. Jaha, na ‘t concilie.
_______________________________________________
FRATER VENANTIUS (kant 2):
Zo daar zijn we weer, hè.
Zeg maar ja tegen het leven
Ja tegen het leven
Van je amen en je gloria, joechee
Zeg maar ja tegen het leven
Ja tegen het leven
Anders zegt er het leven nog nee
Zeg, als u, als u mee wil zingen, graag hoor. We zitten nou toch zo gezellig oecumenisch onder mekaar, nietwaar. Ja, “Mot je nog een peul,” zeggen ze bij ons in Schin op Geul.
Ziet de lelies lustig dromen
Ziet hoe het dartel bijtje doet
’t Hijgend hert der jacht ontkomen
Schittert in de zonnegloed
Laat de alleluja’s stromen
In het helwit avondrood
Zie de maan schijnt door de bomen
O, als eieren zo groot
Zeg maar ja tegen het leven
Ja tegen het leven
Van je amen en je gloria, joechee
Zeg maar ja tegen het leven
Ja tegen het leven
Anders zegt er het leven nog nee
Haha, u hoort het wel, hè: wijsjes die de mensen pakken. En die ze iets meegeven voor hun ongeluk en ongemakken.
Zeg, ik heb een hele aardige witz voor u, hè. Heb u die al gehoord? Die pastoor die bij de bisschop mos kommen? De pastoor beefde zo, hè, die bibberde zo, hè. Toen zei de bisschop, die zegt tegen de pastoor, die zegt tegen de pastoor: “Zeg, luister eens even, drink je soms veul?” Toen zegt de pastoor: “Nou, monseigneur, dat valt nog wel mee, ‘t meeste gaat eroverheen.”
Laat een lied uw hart doordrinken
En uw dag verliest zijn steen
Sikkels blinken, sikkels klinken
Vliegen als een schaduw heen
Niets te mokken, niets te maren
Niets te druilen van verdriet
Uren, dagen, maanden, jaren
Mist men één, twee pruimpjes niet
Zeg maar ja tegen het leven
Ja tegen het leven
Van je amen en je gloria, joechee
Zeg maar ja tegen het leven
Ja tegen het leven
Anders zegt er het leven nog nee
Wacht even, hoor. Even de bril afnemen. De bril beslaat altijd als ik succes heb, hè, hahahaha.
Jaja. Ik heb nog een hele harde voor u, zeg. Een pater dominicaan en een pater jezuïet zitten samen te eten, hè. Die hebben ieder op hun bord een kippetje. O, neem me niet kwalijk: een haantje. Afijn, de pater jezuïet wordt even weggeroepen voor de biecht, hè. En hij komt terug en hij ziet dat zijn haantje verdwenen is, hè. Toen zegt-ie tegen de pater dominicaan: “Ik zie dat mijn haantje is ingetreden in de orde der dominicanen.”
Zeg maar ja tegen het leven
Ja tegen het leven
Van je amen en je gloria, joechee
Zeg maar ja tegen het leven
Ja tegen het leven
Anders zegt er het leven nog nee
Alle Top 40-hits
