De Meer (Is Niet Meer)
Willeke Alberti & Michael Van Praag
1996
jaar
Top 40
Stadion De Meer, kortweg De Meer genoemd, was een voetbalstadion aan de Middenweg 401 in de Watergraafsmeer in Amsterdam. Tussen 1934 en 1996 was het de thuishaven van AFC Ajax. Het tegenover de wijk Betondorp gelegen stadion werd ontworpen door architect en Ajax-commissaris Daan Roodenburgh.
Stadion De Meer was, op de vier betonnen tribunes na, volledig uit baksteen opgetrokken. Het massieve en gelede uiterlijk van het stadion refereerde aan de architectuur van de Haagse School, terwijl het open interieur juist de principes van het Nieuwe Bouwen volgde. In het hoofdgebouw van het stadion was een sportzaal opgenomen, wat in die tijd nog als een ongekende luxe gold.
Een deel van de originele grasmat werd geschonken aan begraafplaats Westgaarde in Osdorp. Daar is in oktober 1996 een speciaal Ajax-verstrooiveld gecreëerd waar de as van gecremeerde supporters van de club verstrooid kan worden. Naast dit veld is een van de twee originele dug-outs uit De Meer geplaatst. Bezoekers kunnen hier even rusten en hun overledenen gedenken.
Trivia
Artiest(en)
Titel A-kant
De Meer (Is Niet Meer)
Lengte A-kant
04'48
Componist(en) A-kant
T. Eyk, G. Den Braber
Producer(s) A-kant
Peter Eijkens
Titel B-kant
[Willeke Alberti] Het zal nooit meer zo zijn
Lengte B-kant
03'09
Componist(en) B-kant
M. Peeters
Producer(s) B-kant
Peter Eijkens
Platenlabel
Dino Music
Catalogusnr
DNCS 2294
Hoogste positie UK
-
Hoogste positie US
-
Tipparade
Songtekst
De Meer (is Niet Meer)
Het was altijd wel gezellig
Vooral als Ajax won vanzelf
Ik heb gejuicht het was fantastisch
En was compleet gek van die elf
Dat fraaie rood en wit van Ajax
Er was geen mooier shirt dan dat
Ik sliep erin voor op zondag
De mooiste pyjama die ik had
refrein:
Dag veld, daar aan de Middenweg in Mokum
Dat knusse, die aparte sfeer
Al de successen zullen blijven
De Meer helaas hij is niet meer
Ik zat naast mijn pa en al zijn vrienden
En juibelde om Cruijf en om Klaas
Oom Sjakie, Keizer en Wim Suurbier
Oom Bennie, Ruud en Frankie, helaas
Een monument moet weer verdwijnen
De stem van Michels werd muziek
Het hele land zal met me treuren
Want ik spreek namens het publiek
refrein
Straks moeten wij naar de Arena
Het zal wel mooi zijn en modern
Michael van Praag doet of hij blij is
Maar raakt dan niet de echte kern
Hij zat hier net als ik met papa
Willy en Jaap het is voorbij
De middencirkel van mijn leven
Dat was de Meer, de Meer voor mij
refrein