De Top 40 is sinds 1965 de toonaangevende hitlijst van Nederland. In de rubriek Vandaag blikken we terug op gebeurtenissen in de popmuziek die exact X jaar geleden plaatsvonden. In deze aflevering van Vandaag: de nummer 1-notering voor Shocking Blues hit Venus in de Billboard Hot 100.
Op 1 maart 1967 verliet Robbie van Leeuwen de band The Motions. De Haagse gitarist voelde dat hij stilstond in zijn ontwikkeling en wilde een band oprichten die buiten de landsgrenzen succesvol kon zijn. Als leadzanger wilde hij Barry Hay binnenhalen, maar die paste. Van Leeuwen sprak vervolgens de woorden 'hier zul je nog spijt van krijgen'. Uiteindelijk werd Fred de Wilde gestrikt als vocalist. Hij zong debuutsingle Long And Lonesome Road naar een 21ste plaats.
In 1968 kreeg De Wilde echter een oproep voor militaire dienst. Toen richtte Van Leeuwen zijn vizier op een zangeres en de keuze was gevallen op Mariska Veres. De successen van Shocking Blue namen direct toe. Send Me A Postcard en Long And Lonesome Road bereikten in 1969 het linkerrijtje van de Top 40. Later dat jaar werden de eerste grote hits gescoord door de rockband. Venus kwam tot nummer 3 en Mighty Joe werd een nummer 1-hit.
Na deze uitmuntende successen probeerde Shocking Blue een internationale doorbraak te realiseren. Dat moest gebeuren met de hit Venus. De plaat slaat aan en op 7 februari 1970 stijgt Venus naar de eerste plaats in de Amerikaanse Billboard Hot 100. Hiermee is Shocking Blue de allereerste Nederlandse act die in de Verenigde Staten een nummer 1-hit scoort. Als gevolg van deze historische prestatie wordt Venus in het voorjaar van 1970 opnieuw uitgebracht in Nederland. De klassieker blijft in Nederland echter steken op dezelfde notering als een jaar eerder: plaats 3.
Shocking Blue weet het succes in de Verenigde Staten geen vervolg te geven. Mighty Joe piekt op nummer 43 en daarna gaat het bergafwaarts. In Nederland blijven de Hofstedelingen daarentegen nog succesvol tot 1973. Er wordt onder meer een nummer 1-hit gescoord met Never Marry A Railroad Man in de zomer van 1970. Ruim een jaar later komt Blossom Lady tot nummer 2.
Dit gebeurde er nog meer op 7 februari:
Sieneke wint op 7 februari 2010 na een chaotische ontknoping het Nationaal Songfestival.
De TROS zendt het Nationaal Songfestival uit. In jaren is er niet zoveel media-aandacht voor de Nederlandse inzending van het Eurovisie Songfestival geweest. In 2009 heeft de TROS Pierre Kartner (Vader Abraham) gevraagd om de Nederlandse inzending te schrijven. In december werd dit nummer via een zelf ingezongen demo van Kartner gepresenteerd op de radio. De reacties in de media waren overwegend negatief. Het nummer Ik Ben Verliefd (Sha-La-Lie) werd als te oubollig en te volks ervaren.
Op 7 februari 2010 mogen vijf aanstormende talenten het liedje laten horen in een eigen arrangement. De vakjury kent evenveel punten toe aan de boogiewoogie-draaiorgel-uitvoering van Sieneke als aan de popversie met Arabische riedeltjes van meidengroep Loekz. Het publiek in de zaal geeft zijn stem aan zanger Vinzzent en daarmee is de winnaar nog steeds niet bepaald. Volgens het reglement geeft in een geval van een ex aequo de mening van Pierre Kartner de doorslag.
Er volgt een schouwspel van drie minuten tussen presentatrice Yolanthe Cabau van Kasbergen en Pierre Kartner. De componist beweert dat hij werkelijk niet kan kiezen tussen de twee en stelt voor een muntje op te gooien. Dit mag niet van de programmaleiding, maar Pierre blijft benadrukken hoe vervelend hij het vindt om een keuze te maken. Pas als Yolanthe dreigt de jury te gaan raadplegen, roept Kartner schijnbaar willekeurig: “Nou Sieneke.” Het lijkt erop dat de TROS niet op deze uitslag heeft gerekend, want boven het team van Loekz komen de slingers naar beneden.
Drie maanden later zingt Sieneke het liedje in Oslo. Ze wordt de zesde Nederlandse kandidaat op rij die de finale van het Eurovisie Songfestival niet weet te halen. In de Nederlandse hitlijst doet ze het beter. In de Top 40 haalt Ik Ben Verliefd (Sha-La-Lie) de twaalfde plaats, de hoogste notering voor een Nederlandse Eurovisie-inzending sinds 2001.
Verder op deze dag:
1970: Ruud Eggenhuizen stijgt onder zijn pseudoniem D.C. Lewis naar de felbegeerde koppositie met Mijn Gebed. Het is de enige grote hit van de Arnhemse zanger, die op 28 april 2000 op 53-jarige leeftijd overlijdt aan een hartstilstand.
1980: In Los Angeles gaat de The Wall-tour van Pink Floyd van start. Door de prijzige special effects wordt de tour in vier steden gehouden. Toch boekt de concertreeks een verlies van 600.000 dollar.
1981: Doris D and The Pins scoren een nummer 1-hit met Shine Up. De Brits-Nederlandse meidengroep staat twee weken op nummer 1 met deze plaat en bereikt ook de top 10 met opvolgers Dance On (nr. 2) en The Marvellous Marionettes (nr. 8).
2008: Benny Neyman overlijdt op 56-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. Hij brak in 1981 door met Ik Weet Niet Hoe en scoorde in 1985 een nummer 1-hit met Waarom Fluister Ik Je Naam Nog.
2015: Na 22 jaar keert Paul McCartney terug in de Top 40 met FourFiveSeconds. Hij neemt daarmee het record van David Bowie over met de langste periode tussen zijn eerste en laatste Top 40-notering
2016: Meer dan 115½ mensen kijken op televisie naar de halftimeshow van de Super Bowl. Coldplay vult dit jaar de beroemdste pauze ter wereld op.
2021: The Weeknd trekt 96,7 miljoen kijkers met zijn Super Bowl-halftimeshow. De Canadese zanger zingt onder meer zijn nummer 1-hits Starboy en Blinding Lights.
Vandaag geboren:
1924 - Johnny Jordaan, bij overlijden 64 jaar,
1948 - Jimmy Greenspoon, bij overlijden 67 jaar, Three Dog Night
1949 - Alan Lancaster, bij overlijden 72 jaar, Status Quo
1949 - Joe English, Wings
1951 - July David, Big Secret
1951 - Mayte Mateos, Baccara
1954 - Anfrando Maiola, bij overlijden 69 jaar, Koto
1954 - Dieter Bohlen, Modern Talking
1959 - Brian Travers, bij overlijden 62 jaar, UB40
1960 - Lancelot Hall, Inner Circle
1960 - Steve Bronski, bij overlijden 61 jaar, Bronski Beat
1962 - Garth Brooks,
1962 - David Bryan, Bon Jovi
1968 - Free,
1971 - Chris Zegers, 4 Fun
1974 - Danny Goffey, Supergrass
1975 - Wes Borland, Limp Bizkit
1983 - Sam Martin,
1985 - Ewout Genemans, Zoop
1986 - Gio,
1992 - Jain,
1999 - Bea Miller,
Vandaag op nummer 1:
1970 - 1 (2) Mijn Gebed- D.C. Lewis (Philips), 1 week op nummer 1
1976 - 1 (1) Willempie- André Van Duin (CNR), 2 weken op nummer 1
1981 - 1 (5) Shine Up- Doris D and The Pins (Utopia), 1 week op nummer 1
1987 - 1 (1) Showing Out- Mel & Kim (RCA), 4 weken op nummer 1
1998 - 1 (1) Together Again- Janet (Virgin), 2 weken op nummer 1
2004 - 1 (1) Afscheid Nemen Bestaat Niet- Marco Borsato (Universal), 8 weken op nummer 1
2009 - 1 (1) Ayo Technology- Milow (Homerun), 4 weken op nummer 1
2015 - 1 (1) Cheerleader - Felix Jaehn Remix- Omi (Ultra), 3 weken op nummer 1
