Tina Turner

In 1958 ontmoet ze Ike Turner in de nachtclub The Kings of Rhythm, waar hij optrad. De band liet wel eens meisjes uit het publiek een stukje zingen. Anna Mae volgde de band wekenlang en uiteindelijk krijgt ze haar kans. Het publiek was razend enthousiast toen ze haar You Know I Love You van B.B. King hoorde zingen. Vanaf dat moment werd ze achtergrondzangeres bij Ike Turners band.
 

Ike had goede kwaliteiten wat betreft het scouten van talent. Als de talenten eenmaal succes hadden, verlieten ze hem. Anna Mae beloofde hem niet te zullen verlaten. Uit de kortstondige relatie met Raymond Hill, de saxofonist uit de band, kreeg ze haar zoon Raymond Craig (1959). Hij zou later de achternaam Turner krijgen.
 

Ike en Tina kregen een relatie en ze werd weer zwanger. Omdat de oorspronkelijke zangeres niet kwam opdagen, mocht Anna Mae het nummer A Fool In Love opnemen. Het nummer werd uitgebracht onder de artiestennaam Ike & Tina Turner. Tina wist niet van Ikes plannen om haar een artiestennaam te geven. Het nummer werd in 1960 een hit in Amerika.
 

Ike wilde door het succes van hun eerste single graag door Amerika toeren. De zwangere Tina wilde dat niet, maar stemde toch in toen Ike haar sloeg. Dit was het begin van de vele mishandelingen die Ike Tina zou aandoen. In 1960 werd hun zoon Ronald Ronell geboren en in 1962 trouwden de twee. De twee zoons uit Ikes eerdere relaties werden ook door Tina opgevoed.
 

In 1961 scoorden ze een hit met het nummer It’s Gonna Work Out Fine. Het nummer zorgde zelfs voor een nominatie op een Grammy.
 

Hun explosieve optredens zorgden ervoor dat ze, samen met The Ikettes (achtergrondzangeressen) en de band Revue, een ware attractie werden. Om het plaatje compleet te maken, wilde Tina haar haren bleken, maar door een fout van de kapper kreeg ze last van tijdelijke haaruitval. Dit zorgde ervoor dat ze met een pruik ging optreden. Het publiek vond dit geweldig en de pruik was vanaf dat moment een vaste waarde.
 

Producer Phil Spector was onder de indruk van Tina en wilde een single opnemen. Hij zorgde ervoor dat ze nog beter haar stem ging gebruiken en haar bereik werd nog groter. Het nummer River Deep Mountain High was het resultaat van de samenwerking. Het nummer scoorde niet in Amerika, maar in Europa wel. Door dit succes komen ze in het voorprogramma van The Rolling Stones te staan. Tina inspireerde Mick Jagger met haar moves, waardoor ze bekend staat als degene die de zanger van The Stones leerde dansen.
 

De mishandelingen van haar echtgenoot kwamen steeds vaker voor en ook op financieel gebied had ze niets te vertellen. Ike hield er tevens andere relaties op na. Zo raakte Tina tegelijk met een achtergrondzangeres zwanger van Ike. Tina liet een abortus plegen. Ike raakte verslaafd aan de cocaïne en de mishandelingen naar Tina toe werden alleen nog maar heftiger. In 1968 deed Tina een poging tot zelfmoord.
 

In 1971 herschrijft Ike het nummer Proud Mary, dat oorspronkelijk van John Fogerty is. Het zou hun grootste hit worden. Met Nutbusch City Limits scoren zij hun laatste gezamenlijke hit. Tina heeft het nummer zelf geschreven en het gaat over haar geboorteplaats.
 

Tina verscheen voor het eerst, met toestemming van Ike, solo op televisie. In 1975 is ze te zien in de musicalfilm Tommy, waarin ook Elton John speelde.
 

In 1976 durft Tina terug te vechten tegen Ike. Ze besluit Ike te verlaten en bij een vriend in te trekken. Pas in 1978 wordt hun huwelijk officieel nietig verklaard. Ike mocht alles houden, zolang Tina haar artiestennaam mocht blijven gebruiken. De kinderen gingen allemaal naar Tina. Omdat ze geen geld meer had, moest ze hard aan het werk. Na 2 geflopte soloalbums wilde geen platenmaatschappij meer met haar in zee. Ze leende wat geld van een vriend en ging optreden op feestjes en in hotels.
 

In 1979 werd Roger Davis haar manager en hij zorgde ervoor dat ze meer richting de rockmuziek ging en hij regelde een optreden in de prominente Ritz-club in New York.  Hier kreeg Rod Stewart haar in het vizier en in 1982 mocht zij als gast optreden tijdens het L.A. Forum-concert van de Absolutely Live-tournee. Sindsdien zijn de twee goede vrienden.
 

The Rolling Stones nodigde haar uit om een aantal voorprogramma’s te verzorgen. David Bowie was ook zeer te spreken over Tina. Door deze enthousiaste reacties van grote artiesten wilden Europese platenmaatschappijen Tina nu wel contracteren.
 

Met Capitol Records bracht Tina het nummer Let’s Stay Together (van Al Green) uit. Het nummer werd o.a. in Nederland erg goed ontvangen. Tina was dan ook blij met de Nederlandse fans, mede doordat deze fans voor het eerst het nummer meezongen tijdens een concert. Nadat er duizenden importkopieën de Verenigde Staten binnenstroomden, werd toch besloten om de single ook daar uit te brengen en niet zonder succes.

What’s Love Got To Do With It werd haar volgende single, waarmee ze nummer 1 in o.a. Amerika en Australië behaalde. Hiermee werd Tina de oudste vrouwelijke artiest met een nummer 1-hit in Amerika.
 

1985 zou een druk jaar voor haar worden. Zo bracht ze het album Private Dancer uit. Dit album werd een wereldwijd succes met meer dan 12 miljoen verkochte exemplaren. Ze ontving ook vier Grammy’s voor dit album. In juli 1985 nam ze o.a. een duet op met Mick Jagger en Bryan Adams. Ze was ook te horen op de single We Are The World van USA For Africa. Naast het zingen kan ze ook nog eens heel goed acteren, want in datzelfde jaar staat ze o.a. naast Mel Gibson in de film Mad Max Beyond Thunderdome. Ze krijgt de NAACP Image Award For Outstanding Actress. De titelsong wordt natuurlijk door haar gezongen.
 

In 1986 brengt ze haar autobiografie I, Tina uit. In datzelfde jaar brengt ze ook haar volgende album uit: Break Every Rule. Hits als Typical Male en Two People komen van dit album. Ze gaat een jaar touren en ze geeft in totaal 176 concerten.
 

In 1988 scoort ze haar nummer 1-hit in Nederland: Tonight, een duet met David Bowie.
 

Het album Foreign Affair bracht ze in 1989 uit. De wereldwijde hit (Simply) The Best is daarvan afkomstig. In 1990 gaat ze naar aanleiding van het album touren met de Foreign Affair Tour. Ze eindigt in Nederland met 7 optredens en als laatste werd Rotterdam aangedaan. Omdat de vijftigjarige Tina aankondigde dat dit wellicht haar laatste tournee zou zijn, was dit destijds wereldnieuws.
 

Ze neemt een stapje terug, want ze werd niet voor niets the hardest working woman in showbusiness genoemd. Ze brengt in 1991 een verzamelalbum uit: Simply The Best.
 

De film What’s Love Got To Do With It gaat over het leven van Tina en komt in 1993 uit. Hierdoor gaat ze weer touren om op deze manier de soundtrack te promoten.
 

In 1995 zingt ze de soundtrack van de James Bondfilm GoldenEye. Ze scoorde daarmee in veel landen een grote hit. Ze duikt daarna toch weer de studio in en maakt het album Wildest Dreams, dat in 1996 uitkomt. Opvallend was dat de tour (250 concerten) die hieruit volgde al uitverkocht was voordat het album verscheen. Een van de concerten in Amsterdam is later op video en dvd uitgebracht.
 

In 1998 zingt ze een duet met Eros Ramazzotti, Cose Della Vita.
 

When The Heartache Is Over in 1999 zou haar laatste solohit in Nederland worden. In 2000 gaat de inmiddels 60 jaar oude Tina haar laatste wereldtournee aan, Twenty Four Seven Millennium Tour 2000. Voor 65.000 mensen trad ze in Groningen op. Dit was een van haar laatste optredens in Nederland.
 

In 2005 laat ze weer iets van zich horen door met het album All The Best te komen. Dit is een collectie van haar beste songs. Ze brengt ook nog een nieuwe single uit, Open Arms. Het nummer haalt in een aantal landen de hitlijsten. Ze ontvangt de prestigieuze Kennedyprijs, een onderscheiding die kunstenaars krijgen voor hun levenswerk.
 

In 2008 gaf Tina, eerst solo en daarna samen met Beyoncé, een optreden tijdens de uitreiking van de Grammy’s.
 

Tina kondigde toch weer een nieuwe tournee aan, Tina! 50th Anniversary Tour en bracht tevens een nieuw compilatiealbum uit, inclusief 2 nieuwe songs. De concert-dvd werd opgenomen tijdens de eerste twee optredens in het GelreDome in Arnhem.
 

Voor het goede doel neemt ze samen met de zangeressen Dechen Shak en Regula Curti het album Beyond op. In 2011 volgt het album Children Beyond, waarop de dames met 30 kinderen te horen zijn met muzikale gebeden van de vijf grote wereldgodsdiensten. Alle opbrengsten gaan voornamelijk naar de stichtingen van de 3 zangeressen. In 2014 komt hun derde album genaamd Love Within uit. Al deze albums zijn maar in een beperkte oplage uitgebracht.
 

Voor het eerst in zeven jaar staat Tina weer op een podium, ditmaal om op 6 januari 2016 een oeuvre award uit te reiken aan musicalproducent Joop van den Ende.  Ze woont al jaren in Zwitserland met haar Duitse echtgenoot Erwin Bach. Ze heeft inmiddels ook de Zwitserse nationaliteit aangenomen.

 

In 2020 maakt ze ook in de hitlijsten weer haar opwachting als Kygo de track What's Love Got To Do With It, waarmee ze in 1984 tot nummer 15 kwam in de Top 40, nieuw leven weet in te blazen. Drie jaar later overleed ze op 83-jarige leeftijd in haar huis in Zwitserland.