Phil Collins

Al op jonge leeftijd wordt duidelijk dat Collins muzikaal is en het liefst achter een drumstel zit.
Na bij verschillende lokale bandjes te hebben gespeeld, komt in 1970 zijn doorbraak als hij wordt aangenomen als de vaste drummer van de band Genesis.

Als in 1975 leadzanger Peter Gabriel opstapt, neemt Collins naast de drums ook de zang op zich en groeit de band tot een mega-act. Als in 1979 zijn eerste huwelijk met Andrea Bertorelli strandt, begint hij met schrijven. Dit resulteert in 1981 met zijn eerste soloalbum Face Value. Het wordt een groot succes en de leadsingle In The Air Tonight bereikt de eerste plaats in de Top 40. Opvolger I Missed Again komt daarentegen niet verder dan de Tipparade. Een jaar later is het wel weer raak met You Can't Hurry Love, een cover van The Supremes. De single is afkomstig van zijn tweede album Hello, I Must Be Going en bereikt de eerste plaats. 1985 is een druk jaar voor Collins. Aan het begin van dat jaar scoort hij met zanger Philip Bailey van de band Earth, Wind & Fire zijn derde nummer 1-hit: Easy Lover. Dat jaar stunt Collins door tijdens Live Aid eerst in Londen op te treden, vervolgens met een Concorde naar Philadelphia te vliegen en daar vanwege het tijdsverschil ook op te treden.
 

Het album No Jacket Required groeit tot zijn bestverkochte album ooit en Sussudio en One More Night halen de Top 40.
Phil speelt een rol in de populaire televisieserie Miami Vice en doet dat in 1988 nog eens dunnetjes over met de hoofdrol in de film Buster. Hij neemt 3 tracks op voor de film en 2 daarvan worden hits. Two Hearts behaalt de top 5 en met A Groovy Kind Of Love scoort Collins eind 1988 zijn vierde nummer 1-hit.
 

In 1989 verschijnt ...But Seriously, dat maar liefst 5 noteringen in hitsingles in de Top 40 oplevert.
 

In 1993 verschijnt Both Sides, dat minder verkoopt, maar wel 2 hitsingles voortbrengt.
 

In 1994 loopt ook zijn tweede huwelijk (met Jill Tavelmann) op de klippen en verhuist hij naar Zwitserland om daar een rustig leven te leiden. Datzelfde jaar treedt hij op in Utrecht als onderdeel van zijn Both Sides Of The World-wereldtoernee, die maar liefst anderhalf jaar duurt. In 1996 maakt Collins bekend dat hij na 26 jaar uit Genesis stapt. Dance Into The Light verschijnt en verkoopt matig. In 1999 schrijft hij de muziek voor Disneys tekenfilm Tarzan en voor You'll Be In My Heart ontvangt hij in 2000 een Oscar. In 2003 werkt hij opnieuw met Disney voor Brother Bear. In 2002 verschijnt het album Testify en wordt de Leo Sayer-cover Can't Stop Loving You zijn grootste hit. Langzaam begint Collins last te krijgen van allerlei lichamelijk problemen en wordt doof aan één oor. In 2007, nadat zijn derde huwelijk (met Orianne Cevey) is beïndigd, gaat Phil nog een keer met Genesis op toernee. 

 

Hierna is het een paar jaar stil en ook het drummen wordt een probleem nadat hij last krijgt aan zijn handen. In 2010 verschijnt het Motown-album Going Back. In 2016 komen al zijn albums opnieuw uit, verschijnt er een biografie getiteld Not Dead Yet en diezelfde titel gebruikt Collins voor zijn aankomende toernee in 2017.