Nik Kershaw

In het begin van zijn muzikale carrière wilde het allemaal niet zo vlotten totdat hij in 1983 een overeenkomst met MCA Records,tekende waar hij begin 1984 ook al meteen zijn eerste hit had genaamd: Wouldn't it be Good, ook in Nederland werd dit een bescheiden hit met veel airplay. Later dat jaar scoorde hij een veel grotere hit met I won't let the sun go down on me. Het nummer werd in het Verenigd Koninkrijk geen grote hit maar deed het in andere landen van Europa wel goed. In Nederland bereikte het nummer de 6e plaats in de Top 40 en was daarmee tot nu toe zijn grootste hit.

 

In 1984 kwam Nik met zijn tweede album The Riddle, hiervan kwamen de hits The Riddle en Wide Boy, al kwam het laatste nummer niet verder dan de Tipparade.

 

In 1985 was Nik te zien in het Wembley-stadion voor Live Aid, hierna nam zijn succes stukje bij beetje af. Hij zong nummers van andere artiesten en was soms te vinden bij een live concert. 

 

Tegenwoordig zingt hij op festivals nog weleens zijn oude hits. Verder heeft hij samengewerkt met onder anderen Bonnie Tyler en Elton John. Hij heeft een eigen platenlabel Shorthouse.