Kate & Anna McGarrigle

Onbekend bij het grote publiek, maar onder collega’s genieten Kate en Anna McGarrigle een grote reputatie. Kenners beschouwen hun debuutalbum uit 1976 als een van de beste folkalbums ooit gemaakt. Dat de twee zussen uit Québec, Canada nooit echt doorgebroken zijn, ligt niet alleen aan hun eigenzinnigheid, maar ook aan het feit dat het moederschap een carrière in de muziek in de weg heeft gestaan. Een keuze die voor Rufus en Martha Wainwright zeker niet nadelig uitgepakt heeft.

Opvoeding

Het plaatsje Saint-Sauveur-des-Monts, ten noordwesten van Montréal, is de plek waar Kate (in 1946) en Anna (in 1944) geboren worden. Als dochters van een Canadees-Ierse vader en een Frans-Canadese moeder krijgt het tweetal, met hun oudere zus Jane, een tweetalige opvoeding.

Daarin speelt muziek een belangrijke rol. Zo zingen de McGarrigles thuis bij de piano geregeld Ierse traditionals naast bekende songs van namen als Cole Porter en Irving Berlin. Ook de nonnen op de lokale Franstalige school stimuleren het muzikale talent van de zussen.

Folkscene

Begin jaren zestig, als het gezin naar Montréal is verhuisd, gaat Kate exacte wetenschappen studeren, terwijl Anna zich toelegt op de schilderkunst. Onder invloed van artiesten als Bob Dylan en Joan Baez treden ze, als lid van The Mountain City Four, met folksongs op in de plaatselijke koffiehuizen.

Kate vertrekt eind jaren zestig naar New York waar ze deel uitmaakt van een folkduo. In 1971 trouwt ze met singer-songwriter Loudon Wainwright III.

Geïnspireerd door de New Yorkse folkscene beginnen Kate en Anna, apart van elkaar, eigen nummers te schrijven. Een daarvan, ‘Heart Like A Wheel’, komt terecht bij Linda Ronstadt, die het in 1974 opneemt voor haar gelijknamige doorbraakalbum.

Debuutalbum

Zelf zetten Kate en Anna het nummer een jaar later op hun mede door Joe Boyd geproduceerde debuutalbum dat lovend wordt ontvangen en in de Lage Landen en Scandinavië zelfs een hitsingle oplevert met het Franstalige folky reggaedeuntje ‘Complainte Pour Ste. Catherine’.

De impressionistische tekst, handelend over de verloedering van de belangrijkste winkelstraat van Montréal, is van de hand van Philippe Tatartcheff, een vriend uit de jaren zestig die met zijn Franstalige teksten blijft bijdragen aan het werk van de McGarrigle-zussen. 

Gezin

Die hebben met de opvolgers van hun debuut minder succes en raken, nadat het huwelijk van Kate gestrand is en Anna juist net getrouwd, hun platencontract bij Warner Bros. kwijt.

Ze concentreren zich op hun gezinnen, maar maken begin jaren tachtig nog een aantal platen waaronder een volledig Franstalig album dat uitkomt in een periode waarin de mogelijke afscheiding van Québec hoog op de politieke agenda staat.

In 1990 zijn Kate en Anna terug met een nieuwe plaat. Langzamerhand betrekken ze de kinderen, Rufus en Martha, en ook Lily Lanken, steeds meer bij hun muzikale activiteiten zoals te horen valt op het album The McGarrigle Hour. Daarop brengen de zussen, net als in hun jeugd, met familie, vrienden en collega’s favoriete folktraditionals en standards uit het American Songbook ten gehore.

In de nieuwe eeuw komen de McGarrigles opnieuw met een geheel Franstalige plaat, zijn verder onder meer als achtergrondzangeressen te horen bij Nick Cave en zingen mee in de versie die het Nederlandse Alderliefste van hun hitsucces ‘Complainte Pour Ste. Catherine’ voorjaar 2008 uitbrengt. 

Rufus Wainwright is inmiddels wereldwijd een gevierde naam, terwijl zijn zus Martha hard aan haar doorbraak werkt. Hun moeder Kate McGarrigle overleed in 2010 op 63-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker.