Heddy Lester

Heddy Lester werd op 18 juni 1950 als Heddy Affolter geboren in Amsterdam. Ze was een dochter van klassiek zangeres Louise van de Montel en Coen Affolter, die enkele horecagelegenheden uitbaatte. Al op jonge leeftijd zong ze in het restaurant van haar vader. Heddy ging naar de kleinkunstacademie in Amsterdam, maar werd na een jaar van school gestuurd. In 1969 vormde ze samen met Gert Balke het duo April Shower. Met hun debuutsingle Railroadsong scoorden ze in de zomer van 1971 een bescheiden hitje. Daarna volgden nog vier singles, waarvan alleen Mama Look Upon Me nog de Tipparade bereikte. Het duo maakte een succesvolle tournee door Canada, de VS en Mexico. In het laatste land trad ze zelfs meermaals op voor de televisie. De Nederlandse pers besteedde echter nauwelijks aandacht aan dit buitenlandse succes, waarna ze weer ging optreden in het restaurant van haar vader.

In 1974 nam ze de artiestennaam Heddy Lester aan, die voor de internationale markt iets makkelijker uit te spreken was dan haar echte naam. Onder haar nieuwe naam maakte ze dat jaar deel uit van de Nederlandse ploeg op het Jong Euro-Songfestival in Oostende, een soort tegenhanger van het populaire songfestival van Knokke. Samen met Fon Klement en Saskia Martijn wist Heddy op 9 augustus in de finale te winnen van de Engelse ploeg. Heddy's echte doorbraak kwam echter pas in 1977. Dat jaar nam ze deel aan het Nationaal Songfestival met het liedje De Mallemolen.

De muziek van De Mallemolen werd geschreven door Heddy's zeven jaar jongere broer Frank, die op dat moment nog maar 19 jaar was. De tekst, die een metafoor van het leven beschrijft, werd bedacht door acteur Wim Hogenkamp. Op het Nationaal Songfestival moest ze het opnemen tegen veel bekende en gevestigde artiesten, zoals Bonnie St. Claire, Maggie MacNeal en Oscar Harris. Ze wist uiteindelijk te winnen met 5 punten voorsprong op het aanstekelijke popnummer Stop Me van Bonnie St. Claire. Een maand na haar overwinning kwam De Mallemolen binnen in de Top 40. Het nummer bereikte de 28e plaats. Op 7 mei 1977 mocht ze Nederland vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival in Londen. Daar vergaarde ze 35 punten, wat goed was voor de twaalfde plaats, een plek in de middenmoot. De meeste punten kreeg ze van de Franstalige landen: België (10 punten), Frankrijk (8 punten) en Zwitserland (7 punten). De overwinning ging die avond naar Marie Myriam met L'oiseau Et L'enfant. Ondanks Heddy's matige klassering groeide De Mallemolen door de jaren heen wel uit tot een echte songfestivalklassieker, die veel fans woordelijk kunnen meezingen. Na haar songfestivaldeelname stond Heddy Lester nooit meer in de Top 40. Daar was ze zelf totaal niet rouwig om. In verschillende interviews in de jaren 70 gaf ze aan dat ze geen hitzangeresje wilde worden en zeker niet naar de pijpen van de platenmaatschappijen wilde dansen.

Veel liever volgde ze haar eigen weg en maakte ze haar eigen muzikale keuzes. Dat deed ze vervolgens ook. In de jaren 80, 90 en 00 en trad ze vooral op in het theater. Aanvankelijk als zangeres en later ook als actrice. Daarbij werkte ze veel samen met haar broer Frank. Een van haar meest bijzondere theatervoorstellingen is 10 Duizend Zakdoeken uit 2007. Dat stuk ging over de ontmoeting van haar vader en moeder in Kamp Vught tijdens de Tweede Wereldoorlog. De rol van Heddy's moeder werd gespeeld door Myra de Jong. In het coronajaar 2020 stal Heddy Lester nog enkele keren de show op televisie. In het programma Even Tot Hier zong ze - met haar inmiddels typerende schorre stem - speciaal voor een songfestivalfan haar liedje De Mallemolen. In september was ze ook te zien in The Voice Senior. Daar deed niet zij, maar haar broer Frank aan mee. Het introductiefilmpje werd echter bij Heddy thuis opgenomen, omdat het bij Frank thuis 'zo'n puinhoop' was. Met haar onbevangen karakter stal ze opnieuw de harten van de kijkers.