Chicago

De band werd in 1967 opgericht als Chicago Transit Authority (vaak afgekort als CTA ), maar op last van de echte Chicago Transit Authority moest dat al na de eerste dubbelelpee worden verkort tot Chicago.

Op dat eerste album staan opvallende composities zoals I'm a man (van Spencer Davis Group), Does anybody really know what time it is ? (pas in 1971 op single uitgebracht), Beginnings en Questions 67 & 68 waarvan enkele nummers ook de Top 40 bereiken.

De band maakte in eerste instantie stevige rockmuziek waarin jazzinvloeden een hoofdrol spelen. Leadzangers waren Terry Kath, pianist Robert Lamm en bassist Peter Cetera. Qua populariteit had Chicago in de begintijd stevige concurrentie van het gelijkgestemde Blood, Sweat and Tears.

In 1972 verscheen Chicago V waarvan Saturday in the park (4th of July) in de Verenigde Staten een nummer 3-hit wordt maar in Nederland flopt.

 

In juni 1976 verscheen Chicago X met daarop de succesvolle single If you leave me now; dit betekende het begin van een periode waarin er vooral met ballads werd gescoord en Peter Cetera tot de voornaamste frontman uitgroeide. Dit nummer bereikt de 1e plaats in de Top 40. 

In 1977 verschijnt Chicago XI. De grootste hit die dit album voortbracht was wederom een ballad van Peter Cetera: Baby what a big surprise.

 

n 1981 nam Peter Cetera een solo-album op dat niet werd gepromoot omdat de platenmaatschappij bang was dat hij Chicago zou verlaten. Zijn Hard to say I'm sorry van Chicago 16 zorgde eind 1982 weer voor hitsucces, mede dankzij de productie van David Foster. Op dit album, waarop de rol van de kenmerkende blazers nog kleiner en speelden Jeff Porcaro, Steve Lukather en David Paich van Toto mee. 

 

In 1984 verscheen Chicago 17, dat alle voorgaande successen overtrof met de singles Stay the night, en You're the inspiration.

Na de 17-tournee wou Peter Cetera weer een solo-album opnemen; zijn voorstel om een pauze te nemen werd echter afgewezen en dus hield hij het in juli 1985 voor gezien. In 1986 scoorde hij zijn eerste solohit met het voor de soundtrack van Karate Kid II opgenomen Glory of love. Peter Cetera treedt nog steeds op met solomateriaal en Chicago-hits.

 

Chicago ging verder met zanger Jason Scheff met een soortgelijke stem als Cetera beschikte. De albums Chicago XVIII en Chicago XIX bewezen dat de band ook zonder Cetera wist te scoren; onder andere met Look Away van Diane Warren.

Daarna nam het succes af.

 

Ondanks vele personele wisselingen bestaat de band nog steeds. In 2020 nam Chicago een oeuvreprijs in ontvangst tijdens de Grammy Awards.