Bintangs

Bands komen en gaan, maar de Bintangs blijven ondanks vele bezettingswijzigingen (bijna) altijd bestaan. Opgericht begin jaren zestig in het kielzog van de Indorock legt de groep uit Kennemerland zich gaandeweg toe op rauwe rhythm & bluesrock in de lijn van buitenlandse voorbeelden als The Rolling Stones. Nadat halverwege de jaren zestig de platenproductie op gang is gekomen weten de Bintangs zelfs hits te scoren. Dat succes lijkt echter bijzaak voor een groep die grossiert in geboren podiumbeesten.
    
In 1961 veranderen Indorockers The Black Phantoms uit Beverwijk en Santpoort hun naam in Bintangs, Maleis voor sterren. Kern van de groep, die vooral rock-‘n-roll covers speelt, vormen de broers Frank (bas, zang) en Arti (gitaar, zang) Kraaijeveld. Vanaf 1963, wanneer de meeste Indische bandleden afgehaakt zijn, verleggen de Bintangs onder invloed van de ontwikkelingen in het Verenigd Koninkrijk de koers naar rauwe rhythm & bluesrock. Daarmee bouwt de band een geduchte livereputatie op waarmee ze het in 1966 schoppen tot voorprogramma van het Rolling Stones-concert in Den Bosch.

Via impresario Paul Acket kunnen de Bintangs wat singles uitbrengen. Die floppen stuk voor stuk totdat de groep, waarvan Gus Pleines inmiddels zanger is, onder de hoede komt van Phonogram-producer Tony Vos. Na een album met bluescovers te hebben volgespeeld, belanden de Kennemers najaar 1969 in de hitlijsten met Ridin’ On The L & N. Het eigen nummer Travelling In The U.S.A. haalt begin 1970 zelfs een top 10-notering.

Het jaar daarop vindt de zoveelste bezettingswijziging plaats wanneer Frank en Arti hun eigen band Kraaijeveld oprichten. Eerstgenoemde keert een paar jaar later terug en vormt dan met Pleines, drummer Harry Schierbeek en gitarist Jack van Schie een line-up die zo’n tien jaar min of meer ongewijzigd standhoudt.

In Wales nemen de Bintangs in 1975 het album Genuine Bull op. Hoewel onthaald als een mijlpaal in de nederpop, is de plaat geen verkoopsucces. Dat geldt ook voor de andere platen die de band met enige regelmaat uitbrengt. 

Wanneer het groepsgeluid begin jaren tachtig niet meer aansluit bij de heersende trends, houdt Pleines het voor gezien. Enige tijd daarna neemt ook de rest afscheid van het publiek met een concert in Paradiso waar bijna alle ex-Bintangs aan meewerken.

Pleines en Kraaijeveld blazen de band in 1989 nieuw leven in en vormen met onder meer oud-gedienden Jack van Schie en Jan Wijte de bezetting die, met platen en optredens, actief is tot na het veertigjarig jubileum.

Daarna vallen bandleden langzamerhand weg en lijkt de toekomst van Neêrlands oudste rockband aan een zijden draadje te hangen. Hulp dient zich aan wanneer de broers Maarten en Gerben Ibelings, vooral bekend als gitarist en drummer van de Utrechtse rhythm & bluesrockband Bad To The Bone, zich in 2004 bij de band voegen.

Met ex-roadie Dagomar Jansen als nieuwe zanger/gitarist en vaste waarde Kraaijeveld gaan de Bintangs onverdroten verder.