Billy Idol
Biografie
Het acceptabele gezicht van de punkrock. De doorbraak van Billy Idol valt dan ook samen met het begin van het MTV-tijdperk. Het veelvuldig vertonen van zijn clips legt de Brit met zijn zorgvuldig gemodelleerd imago, zeker in de Verenigde Staten, geen windeieren. Eenmaal neergestreken in Hollywood lijkt hij langzaam te verworden tot een deerniswekkend mediaverschijnsel. Vooral als Idol zich vertilt aan een ambitieus muzikaal werkstuk en vervolgens met drugsproblemen worstelt. Fans blijven hem niettemin door dik en dun steunen.
Billy Idol wordt in 1955 als William Michael Albert Broad geboren in Stanmore, Middlesex.
In de jaren zeventig studeert hij Engels en filosofie, maar houdt de universiteit voor gezien, wanneer hij zich, als Billy Idol, aansluit bij The Bromley Contingent, een clubje punks dat om The Sex Pistols heen hangt.
Idol is even gitarist in de band Chelsea om eind 1976 zanger te worden bij Generation X. Pogingen om met poppy punk bij het grote publiek door te breken mislukken grotendeels en na de geflopte single Dancing With Myself valt de band begin 1981 uit elkaar.
Daarna verhuist Idol naar New York, neemt Dancing With Myself opnieuw op en heeft er nu, dankzij de steun van het net gestarte MTV, wél succes mee.
Inmiddels is hij in contact gekomen met gitarist Steve Stevens die, samen met producer Keith Forsey, een flink stempel drukt op hits als White Wedding, Rebel Yell en Eyes Without A Face.
In 1986 komt het tot een breuk wanneer Stevens en Idol bij de opnames van het album Whiplash Smile muzikale meningsverschillen krijgen.
Een liveversie van het jarenzestigsucces Mony Mony bezorgt de helblonde punkpopper het jaar daarna zijn eerste Amerikaanse nummer 1-notering. Zijn medewerking aan Oliver Stones biopic over The Doors valt echter door een motorongeluk grotendeels in het water.
Dat geldt ook voor het nogal ambitieuze conceptalbum Cyberpunk uit 1993 dat vernietigende kritieken krijgt, maar door het gebruik van allerhande computertechnologie zijn tijd vooruit is.
Idol verdwijnt daarna grotendeels uit beeld en worstelt met een drugsverslaving.
In 2001, wanneer hij weer herenigd is met Stevens, verschijnt een hitscompilatie. Nieuw werk is vier jaar later te horen op het album Devil’s Playground dat hij dat jaar met live-optredens in onder meer Amsterdam onder de aandacht brengt.
Onder de titel Idolize Yourself verschijnt zomer 2008 een nieuwe compilatie met twee nieuwe nummers.