Deze week werd bekendgemaakt dat Mark Hollis op 64-jarige leeftijd is overleden. Als zanger en songwriter van Talk Talk bepaalde hij voor een groot deel het geluid van deze Britse synthpopband. Aan de hand van de vier grootste hits van Talk Talk, blikken we terug op zijn carrière.
1 Such A Shame
Over de jeugd van Mark Hollis is niet zoveel bekend. Ondanks de naam van zijn band was hij niet altijd even spraakzaam tijdens interviews. In 1981 richtte hij Talk Talk op. In de beginjaren wordt de groep tot vervelens toe vergeleken met Duran Duran. Niet alleen vanweze de muziekstijl, maar ook vanwege de herhalende groepsnaam. De naam Talk Talk werd gekozen om duidelijk te maken dat de muziek voor zichzelf spreekt. Bovendien was Talk Talk de titel van het openingsnummer op hun debuutalbum The Party's Over. Pas vanaf hun tweede album It's My Life brak Talk Talk definitief door in Nederland. In de lente van 1984 scoorde de band zijn eerste grote hit met Such A Shame. Dit nummer baseerde Mark Hollis op de roman De Dobbelman van Luke Rhinehart. Dit boek en het nummer gaan over een man die keuzes in zijn leven laat afhangen van een worp met dobbelstenen. In juni miste Such A Shame op een haar na de top 10.
2 Life's What You Make It
In 1986 verscheen het derde album van Talk Talk: The Colour Of Spring. Dit album week op een belangrijk punt af van zijn voorganger. In tegenstelling tot It's My Life zijn er op The Colour Of Spring nauwelijks synthesizers te horen. Op het nieuwe album is veel meer de nadruk gelegd op de piano en het orgel. Mark Hollis lichtte deze keuze toe met: "Ik wil niet alleen worden geassocieerd met een synthesizer-band, ook niet met een pop-band, laat staan met een synthi-pop-band. Wat Talk Talk wél genoemd wil worden, is een lp-groep; lp's zijn voor ons het enige dat telt." Dit verklaart ook waarom Life's What You Make It in 1985 als eerste single van het album werd uitgebracht. Het nummer werd min of meer geschreven uit noodzaak, omdat de meeste andere nummers van het album te lang waren om als single uit te brengen.
3 Living In Another World
Als tweede single van The Colour Of Spring werd Living In Another World uitgebracht. Op het album duurt dat nummer bijna zeven minuten, maar voor de single werd een versie geknipt van 4:11 minuten. Mark Hollis' voorliefde voor lange nummers is niet zo vreemd. Tot zijn muzikale voorbeelden behoren klassieke componisten als Claude Debussy en Béla Bartók en jazzmusici als Miles Davis en John Coltrane. Qua popmuziek hield Hollis van psychedelische rockbands als Pink Floyd en Traffic, die ook bekend staan om hun lange albumtracks. Op het nummer Living In Another World levert ex-Traffic-zanger Steve Winwood een bijdrage als organist. Dit was in 1986 de laatste Top 40-hit voor Talk Talk. Nadien heeft de groep nog twee studioalbums uitgebracht. Die waren een stuk minder toegankelijk dan hun eerder werk en leverden de groep geen Top 40-succes op. Het album Spirit Of Eden uit 1988 was zelfs zo niet-commercieel dat het leidde tot een breuk tussen de band en platenmaatschappij EMI.
4 It's My Life
We sluiten af met de eerste hit van Talk Talk. It's My Life was in 1984 de eerste single van het gelijknamige album. Het kwam in de Top 40 niet hoger dan de 31e plaats, een stuk minder hoog dat de opvolger Such A Shame. Desondanks werd een cover van It's My Life wel een grote Top 40-hit. In 2004 bereikte No Doubt de vierde plaats met het nummer. Bovendien werd hun versie genomineerd voor een Grammy Award. De groep rond Gwen Stefani is niet de enige die zich heeft laten inspireren door Talk Talk. Onder meer Tears For Fears en Elbow hebben ook ooit aangegeven dat ze zijn beïnvloed door Talk Talk.
Na het album Laughing Stock uit 1991 ging de groep uit elkaar en kwam er een definitief einde aan Talk Talk. Mark Hollis, die al sinds 1986 niet meer had opgetreden met zijn band, koos voor een teruggetrokken leven buiten de schijnwerpers en richtte zich op zijn gezin. In 1998 verscheen zijn enige (titelloze) soloalbum. Daarna trad hij nog slechts sporadisch op de voorgrond. De laatste twintig jaar van zijn leven kwam hij nauwelijks in de media. De doodsoorzaak van Mark Hollis is bij het schrijven van dit artikel nog niet bekend.