Afgelopen week is Martine Bijl overleden. We herinneren haar vooral van haar televisiewerk. Ze presenteerde de eerste seizoenen van Heel Holland Bakt, acteerde in de sitcom Het Zonnetje In Huis, won in 1980 de Gouden Televizier-Ring voor haar presentatie van de Boekenweekshow en maakte in de jaren 70 verschilende televisieshows voor de TROS.
Ze begon haar carrière echter als zangeres en heeft als zodanig ook tweemaal in de Top 40 gestaan. Met deze top 4, waarin we we een blik werpen op alle hit- en tipnoteringen van Martine Bijl, nemen we afscheid van deze legendarische televisiepersoonlijkheid.
1 Vanmorgen Vloog Ze Nog
In deze top 4 gaan we achteruit in de tijd. Martines laatste hit Vanmorgen Vloog Ze Nog was tevens haar grootste hit. Dit lied is afkomstig uit de musical Tsjechov, die in 1988 als conceptalbum verscheen. De musical gaat over de laatste jaren uit het leven van de Russische schrijver Anton Tsjechov (1860-1904). De hoofdrol werd vertolkt door Robert Long, die samen met Dimitri Frenkel Frank de musical geschreven heeft. Martine Bijl vertolkte de rol van Masja. Zij is de zus van Tsjechov en offert haar hele leven op om voor haar broer te zorgen. Hierover zingt zij ook in Vanmorgen Vloog Ze Nog, terwijl Tsjechov met een doodgeschoten vogel op zijn schoot inspiratie opdoet voor zijn toneelstuk De Meeuw, en Lika (Simone Kleinsma), die eigenlijk verliefd is op Tsjechov, wordt verleid door diens vriend en collega Potapenko (Robert Paul). Het conceptalbum was zowel in commercieel als artistiek opzicht een succes en werd in 1989 bekroond met een Edison. In 1991 werd de musical daadwerkelijk opgevoerd, maar niet met de artiesten van het conceptalbum. Boudewijn De Groot kroop in de rol van Tsjechov en Masja werd nu gespeeld door Ine Kuhr.
2 Limburgs Klaaglied
Martine Bijl maakte haar Top 40-debuut op 19 februari 1977 met het Limburgs Klaaglied. Hoewel het nummer een hit werd rond carnaval en ook over carnaval gaat, kan het toch niet bestemd worden als een carnavalskraker. In het lied zingt ze met een Limburgse accent dat ze de dochter is van een Friese moeder en een Limburgse vader die tot prins carnaval gekroond is. Zelf doet ze enkel met tegenzin mee aan het feest, "Want m'n vaderland is toch uiteindelijk hier". Hoewel Martine een TROS-gezicht was, werd ze tot misnoegen van platenmaatschappij Dureco niet uitgenodigd om haar single te zingen tijdens de speciale carnavalsuitzending van Op Losse Groeven. Als troost mocht Martine Bijl het nummer op 4 februari zingen als afsluiting van het actualiteitenprogramma TROS Aktua, dat een item uitzond over carnavalshits. Het Limburgs Klaaglied bereikte een maand later de veertiende plaats in de Top 40.
3 Ik Word Nooit Meer Nummer Eén
Het Limburgs Klaaglied was een zgn. dubbele A-kant. Dat betekent dat de B-kant van de single ook veel aandacht kreeg. In dit geval stond op die B-kant het nummer Ik Word Nooit Meer Nummer Eén. Dit lied gaat over een meisje dat met Uche Uche een talentenjacht weet te winnen, vervolgens een singletje mag opnemen, maar daarna nergens meer aan de bak komt. Ten slotte verzucht ze: "Als ik ooit nog 's een keer aan een talentenjacht zou meedoen, nou, dan werd ik liever nooit meer nummer één." Op dit nummer zingt Martine met een Amsterdams accent, wat veel beter bij haar past, aangezien ze daar in 1948 geboren werd. Overigens zingt ze in het nummer: "En mijn moeder ging gelijk naar die meneer van Losse Groeven, maar die zaten dus al vol, dat zei die dus". We moeten toch maar aannemen dat het toevallig was dat Martine Bijl met haar Limburgs Klaaglied niet werd uitgenodigd door Chiel Montagne. Zowel de A- als de B-kant werden geschreven door Henk van der Molen, met wie Martine Bijl ruim twintig jaar een relatie had. In 1990 gingen Martine en Henk uit elkaar, waarna zij in 1992 in het huwelijk trad met Berend Boudewijn.
4 Belletjes
Martine Bijl begon haar carrière als chansonnière. Ze werd ontdekt door radiopresentator Ben Levi, nadat een vriend van hem haar had horen zingen op een schoolfeest. In 1965 mocht ze haar eerste ep opnemen en trad ze ook voor het eerst op voor de televisie. Een jaar later kwam ze onder de hoede van Willem Duys en mocht ze haar eerste langspeelplaat opnemen. Voor dit debuutalbum zou ze eigenlijk al een Edison hebben moeten krijgen, ware het niet dat de lijst van winaars te vroeg werd uitgelekt en in de De Telegraaf verscheen. Daarna ontstond het gerucht dat Willem Duys de juryleden zou hebben beïnvloed en het album was ook nog eens verschenen naar de inzendingsperiode. Na al deze negatieve publiciteit werd besloten om in 1966 geen Edisons uit te reiken. Lang hoefde Martine echter niet te wachten op die prijs, want in 1968 kreeg ze die alsnog voor haar derde album Martine Bijl Zingt Liedjes Uit De Tijd Van Ot En Sien. Uit datzelfde jaar komt haar eerste Tipparadenotering Belletjes. Ze zong dat nummer op 23 maart in de televisiespecial Liedjes Voor Niemand, waarin vier artiesten luisterliedjes vertolkten, die geschreven waren door Ernst van Altena. Een maand later verscheen ook een album van Liedjes Voor Niemand. De muziek van het sensuele chanson Belletjes werd geschreven door Harry Bannink. In juli bereikte het liedje de Tipparade, maar na drie weken in die lijst, wist het niet door te stromen naar de Top 40.
