Ik Heb M'n Hart Op Katendrecht Verloren

{transcribed by Adri Verhoef, 22-05-1999}

Ik heb m'n hart op Katendrecht verloren
't Was in een woning in de Delistraat
Daar liet ik mij door vleierij bekoren
Nu weet ik beter, maar 't is helaas te laat
Had ik maar nooit die dame aangekeken
Was ik maar nooit die woning ingegaan
Helaas, helaas, ik ben voor haar bezweken
Ik heb er reuze fout gedaan

Ik wou zo graag een keer chinees gaan eten
Dat was zo lekker, had men mij verteld
Maar als ik alles van tevoren had geweten
Dan had ik boerenkool met worst besteld
Ik kreeg een bordje soep met haaienvinnen
En een potje waar iets roods in zat
Toen kreeg ik zo'n raar gevoel van binnen
Alsof ik vuur gegeten had

Ik greep m'n hoed en waggelde naar buiten
Ik liep van koorts bevangen langs de straat
En toen zat daar die dame voor de ruiten
Ze keek me aan met een vriendelijk gelaat
Ik riep, juffrouw! wat moet ik nou beginnen?
Ik ben zo heet, dat hou ik niet meer uit
Toen sprak zij, ach komt u maar even binnen
Dat brandje blus ik wel even uit

Ik zei, heel graag, en stapte in haar woning
Maar er is iets wat ik maar niet begreep
Want in een wip stond ik in m'n verschoning
Terwijl ze mij flink in m'n armen kneep
Ze greep me vast, nou nou, het leek wel judo!
O god, wat ging die dame toen tekeer
Ik zei, juffrouw, hou op met die vertoning
Maar ze zei, dat kost een knaak, meneer

Ik heb betaald, maar zonder 't te snappen
Maar ach, die knaak betreur ik niet 't meest
Hetgeen waar ik niet overheen kan stappen
Is dat ik toen zo'n lummel ben geweest
Ik wil die dame liefst maar gauw vergeten
Want m'n rug doet nog een beetje zeer
Als ik ooit weer hier of daar ga eten
Geen nasi of geen bami meer.