't Spinnewiel

Dagen
Nachten
Draait zij
Aan 't spinnewiel
't Draait maar
Draait maar rond
Het wiel

Maar als af en toe de zon eens door haar venster lacht
Dan denkt ze aan een lang vervlogen tijd
En dan is het of ze even aan de zomer dacht
Aan de zomer van een lang vervlogen tijd

Haar ogen zijn nog lachend blauw
De handen diep doorgroefd
Heeft deze kleine oude vrouw
De liefde eens geproefd

Dagen
Nachten
Draait zij
Aan 't spinnewiel
't Draait maar
Draait maar rond
Het wiel

Zij is ook eens jong en knap, verliefd, vol levenslust geweest
Er waren zo veel mannen op een rij
Ze draaiden om haar heen, het leven was een feest
Maar dat is al lang geweest, al lang voorbij

Nu draai ik aan het minnewiel
En zie de vrouw aan 't spinnewiel
Zal er na jaren draaien
De liefde toch verwaaien

Dagen
Nachten
Draait zij
Aan 't spinnewiel
't Draait maar
Draait maar rond
Het wiel

Dat wiel
Dat wiel
Dat spinnewiel