Marina [1989]

Het nummer Marina ontstond eind jaren 50 tijdens een optreden van de nog onbekende Rocco Granata in danszaal Het Berkenhof in Vlaams-Brabantse Molenstede. Tijdens een pauze bleef Rocco Granata op het podium staan en improviseerde wat in het Italiaans. Toen hij toevallig een reclamebord van het sigarettenmerk Marina zag hangen, met daarop een mooie jongedame, improviseerde hij het refrein van Marina.

Toen Rocco Granata zijn eerste singletje mocht opnemen, viel zijn keuze op de Italiaanse klassieker Manuela. Hij besloot zijn eigen Marina op de B-kant te zetten. Rocco Granata had het nummer weliswaar uitgewerkt, maar was op het moment van de opname nog niet helemaal af, waardoor de opname van de B-kant een paar keer stilgelegd moest worden. Tijdens de opnamesessie kwam de tekst net niet helemaal af, waardoor hij het refrein maar besloot met "O no no no no no".

Omdat er geen platenmaatschappij was die het singletje wilden uitbrengen, bracht Rocco Granata het in eigen beheer uit in een oplage van 300 exemplaren, die hij zelf verspreidde over de platenwinkels in Belgisch Limburg, waar hij woonde. Op de hoes stond nota bene een spelfout: "Roco Granata" met één c.
De B-kant werd snel opgepikt en er ontstond een grote vraag naar het liedje Marina. Daarna werd Marina alsnog officieel uitgebracht, wat uiteindelijk leidde tot een wereldsucces. In België en Nederland bereikte het nummer de eerste plaats van de hitlijsten, maar ook in Duitsland, waar de Duitstalige versie zelfs de meeste succesvolle single van 1960 werd. Daar leidde het succes ertoe dat er zelfs een schlagerfilm werd gemaakt met de titel Marina. In die film speelt Rocco Granata, naast andere bekende artiesten als Renate Holm, Rex Gildo, Jan & Kjeld en Silvio Francesco, een bescheiden rolletje als zichzelf. Dankzij het succes in Duitsland nam Rocco Granata nadien ook verschillende Duitstalige nummers op.

Marina maakte zelfs de grote oversteek over de Atlantische Oceaan. Het nummer bereikte daar de 31e plaats in de Billboard Hot 100. Een cover van Willy Alberti werd daar eveneens uitgebracht en kwam tot #42. Het aantal covers van Marina is sowieso immens. Verschillende grootheden zoals Dean Martin, Louis Armstrong en Dalida zetten het nummer op plaat.

In 1989 kreeg Marina een tweede leven. Eind jaren 80 bereikte de new beat-rage in België een hoogtepunt met onder andere de hits van de Confetti's: This Is The Sound Of C en C.Day. Verschillende gevestigde namen uit de Vlaamse muziekindustrie wilden een graantje van de hype meepikken door novelty-new beat-hits (bijvoorbeeld Arabeat van Bingo!) of new beat-versies van oude hits uit te brengen. Rocco Granata was hiermee het eerste en het succesvolste. Samen met producer Serge Ramaekers, die ook achter het succes van de Confetti's zat, nam de inmiddels 50-jarige Rocco Granata een new baet-versie van zijn klassieker Marina op. Net als bij de oorspronkelijke versie uit 1959 bracht hij het nummer opnieuw zelf - maar nu op zijn eigen label Cardinal Records - uit. In Vlaanderen bereikte de single de eerste plaats in de BRT Top 30 en in de Nederlandse Top 40 kwam het nummer tot #2. In Nederland was het daarmee zijn eerste Top 40-hit sinds Zomersproetjes uit 1972; een gat van bijna zeventien jaar.