Deze week in de Spotlight: het nieuwe album van Post Malone.
Toen de wereld begin vorig decennium voor het eerst kennis maakte met Austin Post, leek het niet voor de hand te liggen dat hij ooit een grote popster zou worden. Met zijn ruige uiterlijk inclusief gezichtstattoos en gouden tanden leek Post Malone, zoals hij zichzelf noemde, toch vooral op een rapper. Dat vooroordeel bleek gedeeltelijk te kloppen. Zijn eerste twee albums waren voornamelijk gevuld met hiphop en R&B met af en toe een hint van een meer akoestische kant.
Op Hollywood’s Bleeding, zijn derde album, maakten we voor het eerst beter kennis met die akoestische folksy popsound. Circles werd toen de grootste hit uit zijn carrière en dat was een enorm verschil met bijvoorbeeld zijn doorbraakhit Rockstar. Op zijn laatste album leek hij niet goed te weten waar hij naartoe wilde, maar ondertussen is hem dat meer dan duidelijk. Chemical werd zijn grootste hit sinds Circles en dat bleek de lead single van Austin, het vijfde album waarop Post Malone definitief een popartiest pur sang is.
Niks is over van de rap features en hiphop-producties. In plaats daarvan bestaat Austin voornamelijk uit folksy gitaarliedjes en zelfs lichte synthpop. Post laat een kwetsbare kant van zichzelf zien zonder dat zijn teksten pijnlijk klinken zoals op zijn confronterende laatste album. Eigenlijk staat Austin bol van tracks die zonder probleem hits zouden kunnen zijn, maar een aantal hoogtepunten zijn Enough Is Enough, Sign Me Up en Something Real. Al sinds het begin van zijn carrière was het duidelijk dat Post Malone een album als Austin in zich had. Nu heeft hij hem dan eindelijk uitgebracht.
