Op 2 januari 2025 bestaat de Top 40 60 jaar. In aanloop naar die magische datum gaan we een rondje maken langs diverse leeftijdsgenoten van Nederlands oudste en populairste hitlijst: artiesten/acts en groepsleden die ooit in de Top 40 hebben gestaan en in 1965 zijn geboren. Deze week: Marti Pellow van Wet Wet Wet.
De Schotse zanger, songwriter en acteur Marti Pellow werd eind jaren tachtig bekend als frontman van Wet Wet Wet, een popgroep die met een zoete mix van zachte rock en blue-eyed soul een reeks hits scoorde die tot in de jaren negentig voortduurde.
Marti Pellow werd geboren als Mark McLachlan in Clydebank, Schotland, op 23 maart 1965. Als kind maakte Mark kennis met de platencollectie van zijn moeder, waarbij de songs van Burt Bacharach en Hal David, maar vooral het soulgenre van o.a. Sam Cooke grote indruk op hem maakte. Mark volgde een opleiding tot schilder en decorateur, maar koos uiteindelijk voor de muziek. Op zijn 17e richtte hij samen met zijn vrienden Neil Mitchell, Graeme Clark, Tommy Cunningham en Lindsey McCauley op Clydebank High School een band op met de naam Vortex Motion. Er werden songs gecoverd van o.a. The Clash en Magazine.
De uiteindelijke basis voor Wet Wet Wet Wet werd gelegd in Glasgow, toen in 1983 Graeme Duffin bij de band kwam, die medeoprichter Lindsey McCauley verving. Duffin kwam uit de Schotse folkrockband met jazzkarakter New Celeste en de schoolvrienden wilden zich ook gaan focussen op deze muzikale richting. De naam werd gewijzigd in Wet Wet Wet, genoemd naar de song Gettin' Havin' & Holdin' ("it's tired of joking ... wet, wet with tears") van Scritti Politti, van hun debuutalbum Songs to Remember uit september 1982. Dubbele namen waren in die tijd erg in trek (Duran Duran, later ook Talk Talk). Wet Wet Wet was ook een knipoog naar de vele regen in Glasgow. Er werd flink gerepeteerd en tijdens hun livedebuut in Glasgow's Nightmoves-locatie ontmoetten ze Elliot Davis, die de manager van de band zou worden. Mark koos voor een nieuwe artiestennaam Marti Pellow. De geboortenaam van zijn moeder werd zijn achternaam en zijn voornaam was een verwijzing naar de bijnaam die hij op school kreeg (Smarty).
Hun eerste platendeal had de groep te danken aan een professioneel optreden tijdens de oudejaarsavondshow in de Barrowlands in Glasgow. Begin ’85 mocht Wet Wet Wet een platencontract tekenen bij Polygram en er werd een serie demosongs opgenomen, waaronder Wishing I Was Lucky. Ruim een jaar later overhandigde de band de songs aan David Bates, de man die hun platencontract regelde, maar deze was niet onder de indruk van het resultaat. De band besloot toen dat ze niet langer met hem konden samenwerken. Een half jaar later had Wet Wet Wet een nieuwe A&R Manager (Nick Angel) en de single Wishing I Was Lucky werd in maart 1987 uitgebracht. In juni werd de zesde plaats gehaald in de Britse Top 40 en de single stond 10 weken genoteerd. In juli kwam daar nog eens Sweet Little Mystery bij, die een plaats hoger piekte in de UK, gevolgd door hun debuutalbum Popped In Souled Out, dat begin oktober meteen op nummer 2 debuteerde.
De meeste nummers op hun debuutalbum waren midtempo, bevatten hoorns en strijkers en er was een cover van James Taylor (Don't Let Me Be Lonely) op te vinden. De derde single van het Popped-album, Angel Eyes (Home And Away), werd in december ’87 uitgebracht, kwam tot nummer 5 in de UK en werd in ons land de eerste hit voor de Schotse blue-eyed soulband. Angel Eyes (Home And Away) maakte in de Nederlandse Top 40 maar liefst drie maanden vol en stond in maart twee weken op nummer 2, achter de niet te passeren I've Had) The Time Of My Life (Love Theme From "Dirty Dancing") van Bill Medley & Jennifer Warnes. Door het grote succes van Angel Eyes werden Wishing I Was Lucky (#26) en Sweet Little Mystery (#16) ook singlehits in ons land. Popped In Souled Out bracht maar liefst 46 weken in de albumhitlijst door, met nummer 7 als eindpositie. Inmiddels hadden ze in mei van dat jaar hun eerste Britse nummer 1-hit gescoord met een coverversie van With A Little Help From My Friends, voor het goede doel Childline.
In 1989 verscheen hun tweede album Holding Back The River, dat in ons land met Sweet Surrender (#8) maar één hit opleverde. Met hun derde album High On The Happy Side wilden de Schotten weer terugkeren naar hun soulroots en de stem van Marti Pellow stond centraler dan ooit. Meer akoestische songs, minder synthesizers. Met Goodnight Girl haalde Wet Wet Wet opnieuw de tweede plaats in de Nederlandse Top 40 en in de Britse Top 40 werd het hun tweede nummer 1-hit.
Het commerciële hoogtepunt werd bereikt met hun hitlijstcover van de Troggs-klassieker Love Is All Around. De song speelt een prominente rol in de romantische komedie Four Weddings and a Funeral (met Hugh Grant en Julia Roberts) uit 1994 en stond maar liefst 14 opeenvolgende weken bovenaan de Britse chart. In de Nederlandse Top 40 werd Love Is All Around hun enige nummer 1-hit. In 1997 bracht de groep voorlopig hun vijfde en laatste studioalbum uit. Marti Pellow probeerde van een heroïneverslaving af te komen en vertrok in 1999 uit Wet Wet Wet. Nadat hij clean was ging hij samenwerken met Chris Difford van Squeeze aan een aantal nieuwe songs voor zijn solodebuut Smile uit 2001. Dit leverde hem nog eens twee Britse Top 40-hits op, waarvan Close To You de top 10 haalde.
In 2003 speelde Marti in de populaire musical Chicago de advocaat Billy Flynn. In 2004, 10 jaar na Love Is All Around, kondigde Wet Wet Wet plannen aan voor een reünietour, waarbij ook een gloednieuw nummer werd opgenomen, All I Want, voor een aanstaande Greatest Hits-collectie. Aan het einde van de tour werkte hij samen met soulproducer Willie Mitchell, om een nieuw solo-album op te nemen: Moonlight Over Memphis uit 2006. Twee jaar later is Marti te zien als scheidsrechter in Chess in Concert, in de Royal Albert Hall, een licht herziene versie van de musical Chess (van Benny Andersson en Björn Ulvaeus van ABBA, met teksten van Ulvaeus en Tim Rice). Het acteren werd zijn nieuwe passie, musicals als The Witches of Eastwick, Jekyll & Hyde en Evita volgden. Ook vertolkte hij de rol van The Sung Thoughts of the Journalist tijdens de arenatour van 2012-2013 van Jeff Wayne's muzikale versie van The War of the Worlds. In 2021 kwam zijn achtste soloalbum Stargazer uit, waarop hij terugblikt op zijn jeugd.
Marti Pellow heeft als missie om met zijn muziek mensen in perfecte harmonie te verenigen. Naast muziek en musical is voetbal ook een passie. Net als Midge Ure en Amy MacDonald is hij een trouwe supporter van de Glasgow Rangers.
