Top 40 Classic: René Klijn ontroert op nummer 1 met Mr. Blue

Duik met ons mee in de tijdmachine en ga mee terug naar een Top 40 uit het verleden. We lichten verschillende tracks uit, waaronder de nummer 1, de snelste stijger en een nieuwkomer. Deze week reizen we terug naar de Nederlandse Top 40 van 17 april 1993.

René Klijn voor de tweede week op 1 met Mr. Blue
Op 17 april 1993 staat Mr. Blue van René Klijn voor de tweede week op nummer 1 in de Top 40. René ontroert Nederland en dat komt niet alleen door het nummer, een cover van Yazoo, maar ook door zijn verhaal. Op 28 november vorig jaar was de zanger te gast in het tv-programma De Schreeuw Van De Leeuw van Paul de Leeuw. Hij gaat daarin met Paul in gesprek over een ziekte, die tot dan toe taboe lijkt: aids. Op dat moment stierven er al mensen aan het virus, maar er werd vooral niet over gepraat. René, die zichtbaar ernstig ziek was, was tegenover Paul bijzonder openhartig. In de zomer van 1990, toen hij stopte met boyband Bam To Bam Bam, ontdekte hij dat hij aids had. "Ik kreeg een zware verkoudheid", zo vertelde hij in de uitzending. "Die verkoudheid bleef en de dokter heeft me toen ongevraagd getest. Toen ik de uitslag hoorde, stortte ik in."

René hield zijn ziekte binnenskamers. Hij had de droom om een soloalbum te maken en zag de bui al hangen dat dit met aids moeilijk zou gaan worden. "Als ze horen dat je aids hebt, kun je natuurlijk meteen je koffertje pakken." Inmiddels was de ziekte bij de zanger al in een vergevorderd stadium. Hij had het gevoel dat hij alles had verloren en hoopte dat hij niet lang meer hoefde te lijden. De euthanasiepapieren waren al getekend en hij wist ook al waar zijn as moest worden uitgestrooid: in New York.

Aan het einde van de indrukwekkende uitzending zong René samen met Paul Mr. Blue. "Dat is door de jaren heen één van mijn lievelingsnummers gebleven. Het is gewoon lekker om te zingen en ik heb het nu een tijd niet meer gezongen." Het werd een iconisch moment en na de uitzending werd besloten om de track in de studio op te nemen. Mildred Douglas, Cor Bakker en saxofonist Candy Dulfer werkten mee. De track schoot naar nummer 1 en was al snel platina. René maakt zijn nummer 1-hit, waarvan de opbrengsten naar het Aids Fonds gaan, nog mee. Maar hij is erg ziek.

The Radios verstoten 2 Unlimited van 2
Een Belgische act verslaat deze week een deels Belgische act. The Radios bestaan uit zanger en tv-presentator Bart Peeters, de broers Ronny en Robert Mosuse, gitarist Dany Lademacher, Alain Van Zeveren en drummer Marc Bonne. De groep staat voor een deel los van Bart Peeters & De Radio's, waarmee de bekende Vlaming in 1989 tot de 20e plek komt met I'm Into Folk. Op die track bestonden De Radio's uit Jan Leyers en Paul Michiels. Zij zouden succes krijgen als Soulsister (bekend van The Way To Your Heart) en gingen hun eigen weg.

Bart ging samenwerken met de broers Mosuse en er bleek chemie te zijn. Als in 1990 ook de andere bandleden aansluiten, zijn The Radios een feit. Wanneer She Goes Nana een hit wordt, hebben de mannen al wat nummers op hun naam staan. Maar met deze track zetten zij zich in één keer goed op de kaart. In Belgie wordt het een nummer 1-hit en in Nederland lijkt She Goes Nana daar naar op weg te zijn. Deze week verslaat de groep 2 Unilimteds No Limit, dat naar de derde plek zakt en eerder al op 1 stond. De breinen achter 2 Unlimited zijn de Belgische producers Jean-Paul De Coster en Phil Wilde, die Anita Doth en Ray Slijngaard van hits voorzien.

Ace Of Base en Snow gaan hard
Via All That She Wants, dat deze week 13 naar 5 stijgt, maken we kennis met de Zweedse formatie Ace Of Base, dat bestaat uit componisten en producers Ulf Ekberg (Buddha) en Jonas (Joker) Berggren en Jonas’ zussen Linn en Jenny. De naam ontstond volgens Buddha min of meer toevallig, zo vertelde hij ooit in een interview. "De naam kwam voort uit een kater die ik had op nieuwjaarsdag. Ik zat met een kater naar MTV te kijken en ik zag de video van Motörhead voor hun nummer Ace of Spades. Ik vond de naam leuk en ik dacht dat ik met die woorden zou spelen. We zijn vier leden in deze band, dus ik dacht: 'Goed. Vier azen. Ik zal de aas houden.' Toen dacht ik aan onze studio en hoe het 'our base', onze basis is."

Op All That She Wants hebben bandleden hun tanden stuk zitten bijten op de beat. Ze vonden maar niet de stijl die ze bij hen vonden passen. Tot ze het nummer Another Mother van Kayo hoorden. Daar zat iets in wat hen beviel. Alleen moesten ze de producer Denniz Pop nog overhalen om hen te helpen. Helaas was hij niet onder de indruk van All That She Wants. Maar de groep had een klein gelukje: hun bandje bleef in de speler van Denniz' auto zitten, waardoor hij steeds naar hen moest luisteren. En uiteindelijk hapte hij toch toe. Hij veranderde de veel aan de track. Zo haalde hij de rapstukjes weg en zette er gesproken woord voor in de plaats. En met succes dus, want deze week blijven de Zweden Informer van Snow voor dat ook een grote sprong maakt: van 15 naar 7.

The Good Men ruiken de top 10
Give It Up van The Good Men wint op 17 april 1993 5 plekken en komt net buiten de top 10 terecht op nummer 11. Hoewel de naam van dit project anders doet vermoeden, komt de tweemansformatie gewoon uit Nederland. Hij bestaat uit de dj's en producers Gaston Steenkist en René ter Horst uit Haarlem. Zij leerden elkaar kennen bij een Zandvoorts radiostation en beschikken met Fresh Fruit Records inmiddels over een eigen label. Gibe It Up bevat de zomerse klanken van de samba en hangt aan elkaar van samples uit Fanfarra (Cabua-Le-Le) en Magalenha van Sérgio Mendes, en uit I Need You Now van Sinnamon. The Good Men passeren deze week Michael Jackson, die met Give In To Me van 5 naar 12 valt. Voor het gitaarwerk op de track werd niemand minder dan Slash van Guns N' Roses ingehuurd. Give In To Me is alweer de zevende single die afkomstig is van het album Dangerous.

Haddaway's What Is Love is de hoogste binnenkomer
Anno 2023 scoren David Guetta, Anne-Marie en Coi Leray een Top 40-hit met Baby Don't Hurt Me, maar zij haalden de mosterd natuurlijk bij Haddaway. Op 17 april 1993 is de op Trinidad geboren Nestor Alexander Haddaway, zoals hij echt heet, de hoogste binnenkomer op 26 met What Is Love. Op dat moment woont de zanger al overal en nergens, maar hij vond zijn muzikale geluk in het Duitse Keulen.

Daar brengt zijn organisatiebureau Energy, dat modeshows en fotoshoots organiseert, hem bij Coconut Records, waar hij meedenkt over muziek. In een spaarzaam interview vertelde hij daarover: "We gebruikten vooral ideeën die fris waren en we probeerden vooral iets te maken wat er nog niet was." En zo komen ze op zijn eerste single What Is Love. "Ik probeerde vooral te vermijden conventioneel te zijn. Alleen de gedachte al." Volgens Haddaway is het antwoord op de vraag wat dan liefde is, voor iedereen anders. "Voor mij heeft het te maken met toewijding, vertrouwen en eerlijkheid." What Is Love snelt voorbij Are You Gonna Go My Way van Lenny Kravitz, dat een vrije val maakt van 9 plaatsen en op 28 terechtkomt.

Mockin' Bird Hill is de hekkensluiter
Mockin' Bird Hill van Roots Syndicate zakt van 27 naar 40 en is daarmee de hekkensluiter in de Nederlandse Top 40 van deze week. Het origineel, geschreven door George Vaughn Horton en gebaseerd op Livet i Finnskogarna (Life In The Finn Woods) van Carl Jularbo, stamt uit 1951 en verscheen door de jaren heen in verschillende versies op de markt. Zo namen Patti Page en Les Paul en Mary Ford het nummer op en scoorde de Britse groep The Migil Five er in 1964 een hit mee in één van de voorlopers van de Top 40. De Rotterdamse reggaeformatie Roots Syndicate zorgt voor een eerste notering van het nummer in de Nederlandse Top 40 en dat komt vooral door een commercial van Centraal Beheer, waar de track onder zit. Het gevolg: op 20 februari van dit jaar steeg Mockin' Bird Hill als ex-Alarmschijf naar nummer 1 in de lijst, waar het twee weken mocht staan.