Dankzij de film Elvis staat The King Of Rock And Roll weer helemaal in de belangstelling. De hoogste tijd om zijn grootste Top 40-hits eens op een rijtje te zetten in een speciale Elvis-top 10.
De Nederlandse Top 40 ging van start op 2 januari 1965. Op dat moment waren de grootste succesjaren van Elvis Presley al voorbij. Vroege klassiekers als Heartbreak Hotel, Hound Dog, Good Luck Charm en (You're The) Devil In Disguise ga je hieronder dus niet tegenkomen. Onderstaande top 10 is gebaseerd op de hits vanaf 1965, dus de laatste 12½ jaar van Elvis' leven plus alle postume hits die hij daarna nog heeft gehad.
10 Are You Lonesome Tonight? - A Very Special Version From Las Vegas
We beginnen met een van de meest curieuze hits uit de Top 40-geschiedenis: de 'lachversie' van Are You Lonesome Tonight? Deze werd opgenomen op 26 augustus 1969 tijdens een live-optreden van Elvis Presley in The International Hotel in Las Vegas. Elvis veranderde zijn teksten weleens tijdens zijn Las Vegas-optredens voor een humoristisch effect. Deze avond zong hij in plaats van “Do you gaze at your doorstep and picture me there” de regel “Do you gaze at your bald head and wish you had hair” ('Staar je naar je kale hoofd en wou je dat je haar had?'). Volgens de legende zag hij op dat moment ook werkelijk een kale man in de zaal zitten. Vervolgens schoot hij in de lach en lukte het hem niet meer het nummer serieus af te maken. Bovendien ging de achtergrondzangeres onverstoorbaar door met zingen, hetgeen mogelijk de reden was waarom Elvis helemaal niet meer bijkwam van het lachen. De lachversie verscheen in 1980 voor het eerst op de lp-box Elvis Aron Presley en in januari 1981 kwam de single met de lachversie binnen in de Top 40. Ongeveer 3½ jaar naar de dood van Elvis bereikte de vrolijke versie de vijftiende plaats. In 1991 dook deze bijzondere uitvoering ook nog een keer op in de Tipparade.
9 Way Down
Way Down is de allerlaatste single van Elvis Presley die tijdens zijn leven is uitgebracht. Op 29 oktober 1976 had hij het nummer opgenomen in The Jungle Room in zijn herenhuis op het landgoed Graceland. Daarmee was het ook een van de laatste studio-opnames die hij heeft gemaakt. Op 6 juni 1977 verscheen Way Down op single en een dikke maand later, op 19 juli, volgde het album Moody Blue. Dat was vier weken voor het overlijden van Elvis Presley. Op het moment van zijn dood (16 augustus 1977) stond het nummer in de Verenigde Staten en in Engeland al in de hitlijst. Na het verdrietige nieuws schoot Way Down natuurlijk direct de hoogte in. In Engeland werd het zelfs een nummer 1-hit. In Nederland was Way Down op dat moment nog niet verkrijgbaar. Bij ons verscheen de single pas op 17 september. Een week later kwam hij binnen in de lijst en in oktober bereikte Way Down de 9e plaats. Funfact: de slotnoot van Way Down - gezongen door J.D. Sumner (1924-1998) - zou weleens de laagst gezongen noot in een Top 40-hit kunnen zijn. Deze C1-noot had een frequentie van nog geen 33 Hz.
8 My Boy
In de laatste week voor de kerstvakantie van 1974 werd voor de laatste keer tijdens zijn leven een nummer van Elvis Presley uitgeroepen tot Alarmschijf. Die eer ging naar het nummer My Boy. Het bleek een mooi verjaardagscadeautje, want op 4 januari 1975, vier dagen voor Elvis' 40e verjaardag, kwam My Boy de Top 40 binnen. In de eerste week van februari bereikte het nummer de 9e plaats in de lijst. In My Boy zingt Elvis tegen zijn slapende zoontje over zijn stukgelopen relatie. Hoewel hij in de songtekst zingt dat hij in het belang van zijn zoon bij zijn partner blijft, waren Elvis en Priscilla Presley in 1972 uit elkaar gegaan en een jaar later officieel gescheiden. In werkelijkheid hadden zij overigens geen zoon, maar een dochtertje: Lisa Marie. My Boy was een cover van het gelijknamige nummer van de Ierse acteur Richard Harris, dat in de herfst van 1971 de Tipparade had gehaald. Oorspronkelijk kwam het nummer overigens uit Frankrijk. Daar heette het Parce Que Je T'aime, Mon Enfant en werd het in 1970 gezongen door Claude François. Hij was ook de originele vertolker van Comme D'habitude, waarvan de vertaling My Way in 1977 een postume hit werd voor Elvis.
7 Crying In The Chapel
Midden jaren 60 zat de muzikale carrière van Elvis in een dip. Tussen (You're The) Devil In Disguise uit 1963 en zijn comeback in 1969 had hij geen grote hits meer gescoord. Eén single vormde daarop de uitzondering. Crying In The Chapel bereikte in de zomer van 1965 de 13e plaats. Het nummer paste niet erg thuis in het repertoire dat we tot dan toe van Elvis gewend waren. Hij had het nummer al op 31 oktober 1960 opgenomen voor zijn eerste gospelalbum His Hand In Mine, maar was uiteindelijk niet op dat album beland. Dat dit overblijvertje in 1965 als single werd uitgebracht, kwam dan ook voor veel mensen als een verrassing. Crying In The Chapel was oorspronkelijk een nummer van de Amerikaanse countryzanger Darrell Glenn, die er in de zomer van 1953 zijn enige hit mee scoorde. Terwijl de originele versie destijds niet hoger kwam dan de zesde plaats, scoorde Elvis er in Amerika een top 3-hit mee. In Engeland werd Crying In The Chapel zelfs een nummer 1-hit. In 1967 verscheen het nummer als bonustrack op How Great Thou Art, het tweede gospelalbum van Elvis. Met dit album won Elvis in 1968 zijn allereerste Grammy Award. In totaal won hij er slechts drie. Zijn andere twee Grammy Awards won hij in de jaren 70, eveneens voor gospelrepertoire.
6 Jailhouse Rock
Op 8 januari 1974 werd Elvis 39 jaar. Daarnaast was het dat jaar 20 jaar geleden dat Elvis in de Sun Studio in Memphis zijn allereerste singletje That's All Right opnam. Deze twee gebeurtenissen vormden de aanleiding voor Radio Veronica om op 8 januari een Elvis-marathon uit te zenden. Tussen 12 uur 's middag en 6 uur 's avonds werden verschillende aspecten van de zanger behandeld, zoals zijn oudste opnames, zijn dienstperiode, zijn liefdesleven en zijn films. In 1972 en 1973 had Veronica ook al marathonuitzendingen gemaakt over The Beatles en The Rolling Stones. Die zorgden er ook voor dat oude hits van die groepen terugkeerden in de Top 40, maar All Together Now en Sympathy For The Devil bereikten niet de top 10. Dat gebeurde wel met de heruitgave van Jailhouse Rock, die rond de Elvis-marathon op de markt was gebracht. De oorspronkelijke monoversie van het nummer uit 1957 bereikte een maand na Elvis' 39e verjaardag zelfs de 5e plaats in de Top 40. Jailhouse Rock was afkomstig uit de gelijknamige film, die door de fans als een van de betere Elvisfilms wordt beschouwd. Tijdens de uitzendingen van Toppop werd steevast onderstaande filmscène vertoond. Funfact: de Spider Murphy Gang heeft zich vernoemd naar de saxofoon spelende gevangene uit de songtekst van dit nummer.
5 Suspicious Minds
Elvis heeft in totaal met 23 hits in de Top 40 gestaan. Hij scoorde 13 hits voor zijn overlijden en 11 hits daarna. Dat maakt hem de enige artiest die zo vaak postuum in de Top 40 heeft gestaan, gevolgd door André Hazes met 7 postume noteringen. Maar 13 plus 11 is 24 en geen 23. Het verschil zit hem in de hit Suspicious Minds. Die heeft zowel voor als na zijn dood in de Top 40 gestaan. In de zomer van 1999 stond het nummer twee weekjes onder in de lijst vanwege een heruitgave van het nummer. Dat was ter promotie van de 3cd-box Artist Of The Century. Dertig jaar eerder, in het najaar van 1969, had Suspicious Minds de zesde plaats bereikt. Elvis, die het prettige vond om 's nachts nummers op te nemen, zong het nummer in in de vroege ochtend van 23 januari 1969. Het was de allerlaatste opname in een reeks van tien opnamedagen in de American Recording Studio in Memphis. Tijdens deze marathonsessie nam Elvis zijn eerste plaatopnames op sinds zijn succesvolle comebackspecial van 1968. In de Verenigde Staten werd Suspicious Minds de eerste nummer 1-hit voor Elvis sinds Good Luck Charm uit 1962. Het zou ook zijn laatste blijven in een indrukwekkende reeks van 17 nummer 1-hits. In april 1986 kwam het nummer ook nog eens binnen in de Top 40, maar dat betrof een cover van Fine Young Cannibals. Die uitvoering kwam niet verder dan de 31e plaats.
4 I Just Can't Help Believin'
Tijdens zijn leven heeft Elvis Presley hoofdrollen gespeeld in 31 speelfilms. In deze films zong Elvis altijd enkele nummers, die vervolgens hits werden. De films lokten het publiek naar de platenzaak en de muziek lokte de mensen vervolgens weer naar de film. De films waren niet allemaal even hoogstaand, maar voor zijn manager Colonel Tom Parker was het een effectief verdienmodel. Verschillende Elvishits werden ook in Nederland een hit dankzij zijn films, waaronder Do The Clam (uit Girl Happy), (Such An) Easy Question (uit Tickle Me) en Stay Away (uit Stay Away, Joe). I Just Can't Help Believin' kwam ook uit een Elvisfilm, maar dat is een iets ander verhaal. Het nummer zat namelijk in de eerste documentairefilm over Elvis: That's The Way It Is. Tegelijk met de film verscheen een gelijknamig album met daarop een live-uitvoering van het nummer. I Just Can't Help Believin' was in Amerika al bekend van de versie van B.J. Thomas, die in 1970 een Amerikaanse top 10-hit was geworden. Waarschijnlijk werd de Elvisversie daarom niet in Amerika als single uitgebracht. In Europa - waar de B.J. Thomas-versie niet bekend was - gebeurde dat wel, en met succes. In februari 1972 bereikte het nummer de 4e plaats in de Top 40. Dat was twee maanden voordat de film That's The Way It Is in ons land in première ging.
3 Wooden Heart (Muss I Denn...)
Tussen oktober 1958 en maart 1960 verbleef Elvis Presley in Duitsland om zijn militaire dienstplicht te vervullen. Daar leerde hij onder meer zijn latere echtgenote Priscilla kennen. Op Elvis carrière had zijn dienstplicht geen negatieve invloed, omdat Colonel Parker ervoor had gezorgd dat er genoeg Elvismateriaal op de plank lag om tijdens zijn afwezigheid uit te brengen. De eerste film die Elvis Presley na zijn diensttijd opnam, was toepasselijk G.I. Blues. Daarin speelde hij een in West-Duitsland gelegerde soldaat. In die film zingt hij het liedje Wooden Heart, gebaseerd op een Duits volksliedje en gedeeltelijk met de oorspronkelijke Duitse tekst. Het liedje werd in 1961 een grote hit in Europa. Anderhalve week na het overlijden van Elvis riep Veronica Wooden Heart uit tot Alarmschijf. Waarom juist dit nummer zo snel postuum werd uitgebracht, is niet helemaal duidelijk. Het is immers niet echt representatief voor Elvis' repertoire. Hoe dan ook, Wooden Heart werd in 1977 wederom een dikke hit. Bijna scoorde Elvis postuum zijn eerste nummer 1-hit. Ironisch genoeg werd hij van de eerste plaats gehouden door het muzikale eerbetoon I Remember Elvis Presley van Danny Mirror en door de medley Do You Remember van Long Tall Ernie & The Shakers, waarin Elvis' debuutsingle That's All Right verwerkt was.
2 In The Ghetto
"Elvis" is niet alleen de naam van de Elvis-biopic die momenteel in de bioscoop draait. Het was ook de officiële naam van de televisiespecial die op 3 december 1968 door de NBC op de Amerikaanse televisie werd uitgezonden. In dit programma zong de in zwart leer geklede Elvis voornamelijk zijn bekende nummer voor een klein publiek. Het was zijn eerste liveoptreden sinds 1961. De special betekende een grote comeback voor Elvis en daarom is het programma tegenwoordig beter bekend als The Comeback Special. Hoewel de special in Nederland pas op 16 mei 1970 door de KRO werd uitgezonden, leidde de Amerikaanse comeback ook tot nieuwe hits in ons land. Kort na de comebackspecial begon Elvis aan de opnames voor het album From Elvis In Memphis. Van dit album werd één single getrokken: In The Ghetto. Het ingrijpende lied over een jongetje dat opgroeit in het ghetto van Chicago bereikte de vierde plaats in de Top 40 en werd daarmee Elvis' grootste Top 40-hit tijdens zijn leven. Midden jaren 90 bereikte In The Ghetto opnieuw de hitlijst dankzij coveruitvoeringen van Bob De Rooy en Ghetto People feat. L-Viz. Het lied is geschreven door Mac Davis, die ook verantwoordelijk was voor de allergrootste Elvis-hit in de Top 40-geschiedenis ...
1 A Little Less Conversation
In de zomer van 2002 leek het er even op dat Elvis Presley postuum toch nog een nummer 1-hit zou scoren. Net als Wooden Heart in 1977 kwam A Little Less Conversation echter niet verder dan de tweede plaats. Underneath Your Clothes van Shakira en Perdono van Tiziano Ferro hielden Elvis van de eerste plaats. A Little Less Conversation werd oorspronkelijk opgenomen in 1968 voor de Elvisfilm Live A Little, Love A Little. Net als de film werd de single destijds geen groot succes. In de Billboard Hot 100 kwam A Little Less Conversation niet hoger dan de 69e plaats. Het was de Nederlandse dj Tom Holkenborg, alias Junkie XL, die het nummer 25 jaar na Elvis' overlijden wist om te toveren tot een wereldhit. Dat was heel bijzonder, want nooit eerder had iemand van buiten het Elvis-netwerk toestemming gekregen om het werk van The King te remixen. Er was wel één voorwaarde. Junkie XL moest zijn naam inkorten tot JXL, omdat de erven Presley niet wilden dat de naam van Elvis in verband werd gebracht met een 'junkie'. Dat had natuurlijk te maken met het gevoelige drugsverleden van de zanger. De remix van A Little Less Conversation werd gemaakt voor een reclamecampagne van Nike ten tijde van het WK voetbal in Zuid-Korea en Japan. Het nummer was te horen in reclames waarin onder anderen Eric Cantona en 24 andere topvoetballers te zien waren.
