22

Het is me eventjes te veel geworden
En misschien is dat ook niet zo gek
Want met alles wat er speelt, heb ik niet veel gevonden
Behalve dat ik eerlijk naar mezelf probeer te zijn

Niks is meer geheim
En ik hoop dat het me drijft
En het beter blijkt te zijn
Want soms is zo alleen
En voelt het of ik zweef
En me toch weer meebeweeg
Ondanks ik beter weet

Tweeëntwintig en misschien nog een beetje naïef
Egoïstisch en te snel verliefd en
En misschien is het ook allemaal te snel gegaan
Maar zonder chaos is er toch niks aan
Ik leef van de puinhoop, leef voor de pijn en
Soms geven we toe, zodat alles weer verdwijnt en
Tweeëntwintig en misschien nog een beetje naïef
Maar ik wil dat iedereen alleen het goeie ziet

Ik kijk naar mij, ja, zo recht in mijn ogen
En ik denk dat ik mezelf heb
En de anderen misschien ook wel heb voorgelogen
Van wie ik eigenlijk ben

Maar de pijn inspireert
En ik weet dat ik leer
En ik neem consequenties nu het moet
En misschien heb ik spijt
Maar als ik eerlijk mag zijn
Heb ik geen flauw idee
Van wat ik doe

Tweeëntwintig en misschien nog een beetje naïef
Egoïstisch en te snel verliefd en
En misschien is het ook allemaal te snel gegaan
Maar zonder chaos is er toch niks aan
Ik leef van de puinhoop, leef voor de pijn en
Soms geven we toe, zodat alles weer verdwijnt en
Tweeëntwintig en misschien nog een beetje naïef
Maar ik wil dat iedereen alleen het goeie ziet

Ik weet dat wij onderweg
Zijn naar beter allemaal
Want wij zijn hier toch zo klein
Tussen sterren en heelal

Tweeëntwintig en misschien nog een beetje naïef
Maar ik wil dat iedereen alleen het goeie ziet