Manuela

Manuela
Manuela

Ik was met haar alleen
We keken naar elkaar
We spraken van de liefde
Het was toch zo mooi
Het leek een droom die nacht
Dat had ik niet verwacht
Ze keek me aan en zei
Wanneer is dit voorbij

Geluk was toen dichtbij
Ik weet nog wat ze zei
Ik vertrouw op jou
Breng mij nu gauw naar huis

Manuela
Manuela
Manuela
Manuela

We reden door de nacht
De radio heel zacht
Het kon niet mooier zijn
’t Leek een eeuwig refrein
Ik raakte zo verward
En reed opeens te hard
Ze lachte nog naar mij
Maar toen was het voorbij

Een auto kwam eraan
Het is zo snel gegaan
Wat heb ik door mijn schuld
Haar aangedaan

Manuela
Manuela
Manuela
Manuela

Ze lag daar zwaargewond
Een glimlach om haar mond
Alsof ze zeggen wou
Het lag niet aan jou
Het was een ongeluk
Toch is mijn leven stuk
Ik bid tot God dat hij
Haar teruggeeft aan mij

De dokters vechten door
Ze weten niet waarvoor
Wat heb ik door mijn schuld
Haar aangedaan

Manuela
Manuela
Manuela
Manuela

Manuela
Manuela
Manuela

Manuela, Manuela