Anderstalig 1995 t/m 2004

Het is bijna zover. Op 2 januari 2025 bestaat de Top 40 60 jaar. In aanloop naar die magische datum gaan we een rondje maken langs de grootste hits uit de enige echte die niet in het Engels of Nederlands (de meest voorkomende talen in Top 40-hits) - ook niet deels - werden uitgevoerd. Tot aan het eind van dit jaar zie je de grootste anderstalige hits uit 6 decennia Nederlandse Top 40 langskomen. Deze week de top 10 van het vierde Top 40 decennium 1995 t/m 2004.

1. QUE SI, QUE NO – Jody Bernal (#1, 29 weken, 971 pt)

Op 31 maart 2000 stond de 18-jarige Jody Bernal in de finale van de talentenjacht Your Big Break van RTL4, gepresenteerd door (voormalig TMF-VJ) Fabienne de Vries. Twee jaar eerder deed Jody mee aan de Soundmixshow, maar 2000 werd zijn finest year. Jody bezocht een jaar eerder zijn biologische familie in Columbia en kwam thuis met Nunca Te Decides van het Argentijnse trio El Simbolo. Voorheen heetten zij TNN en scoorden ze ook in ons land een grote hit met La Cucamarcha (#3 in 1994). In Your Break zaten in de jury o.a. platenbaas Tony Berk van Dino Music en toenmalig Radio 538 directeur en presentator van de Top 40 op radio (en TMF) Erik de Zwart.

Jody verloor van Judith Jobse die de song You vertolkte. Hij werd tweede met het liedje dat hij uit Columbia meenam, maar won in de Top 40 wel van Judith, die ruim een half jaar later met You tot nummer 2 kwam. Nunca Te Decides werd als Que Si, Que No uitgebracht en kwam in de eerste juliweek van 2000 binnen (gelijktijdig met I Would Stay van Krezip) op nummer 11 in de Top 40 en stond een week later al op nummer 1. Que Si, Que No is nog altijd de grootste Nederlandse talentenjacht-hit en tevens de grootste Spaanstalige (zomer)hit ooit in de Nederlandse Top 40: 29 weken genoteerd, waarvan 7 weken op nummer 1, de bestverkochte cd-single en hit van het jaar 2000 en de allergrootste Top 40-hit uit de zero’s. Dat was nog eens met een plaatje thuiskomen.

2. ALANE - Wes (#1, 27 weken, 784 pt)

Als kleinzoon van een griot leerde Wes Madiko uit Kameroen al op zeer jonge leeftijd van zijn grootvader de kalimba spelen en leerde ook van hem de historie van zijn oorspronkelijke volksstam. Met enkele dorpsgenoten richtte hij zijn eerste band Kwa Kwassi (denk goed) op. Eind jaren 80 verhuisde hij naar Frankrijk, waar hij samen met Benjamin Valfroy en Jo Sene de band Fakol oprichtte. In 1992 reisde Wes door de Verenigde Staten ter promotie van het album Sun Of Ancestors. Hij kwam in contact met Michel Sanchez, die met Eric Mouquet het duo Deep Forest vormde. De Franse act specialiseerde zich in het mixen van wereldmuziek met elektronische instrumenten. In 1996 was Deep Forest de eerste Franse groep die werd onderscheiden met een Grammy Award. Datzelfde jaar maakte Wes met hem het album Welenga. In april 1997 verscheen de eerste single Alane, wat in de zomer een nummer 1-hit in Frankrijk werd. Het vuurtje wakkerde aan, want ook in ons land sloeg de Afrodance aan. Alane kwam op 13 september 1997 de Top 40 binnen, steeg op Allerheiligen (1 november) naar nummer 1 en bleef 8 weken lang de populairste single, met een verblijf van 27 weken, wat resulteerde in een dubbel platina status. De opvolger Awa Awa werd een bescheiden hitje en Wes hebben we daarna nooit meer in de Top 40 gezien. In 1998 werkte hij mee aan de soundtrack van het tweede deel van de animatiefilm The Lion King, waarop zijn nummer In Youpendi te horen was. Ook bracht Wes tijdens het WK 1998 in Frankrijk de single I Love Football uit, dat bleef steken in de Tipparade.

Wes overleed op 25 juni 2021 in een ziekenhuis in Parijs, nadat hij daar tijdens een operatie een infectie had opgelopen. Een jaar eerder had de Duitse dj Robin Schulz nog een remix gemaakt van zijn wereldhit (#4). Alane, gezongen in het Duala (een dialect van de Duala- en Mungo-stammen in Kameroen), betekent ‘levenslied’.

3. DRAGOSTEA DIN TEÏ - O-Zone (#1, 22 weken, 710 pt)

De eurodance-boyband O-Zone werd in 1999 in Moldavië opgericht door Dan Balan. Hij begon zijn muzikale carrière als songwriter en toetsenist van de doom-metalband Inferialis, voordat hij samen met Petru Jelihovski als duo O-Zone vormde. Petru Jelihovski zag O-Zone - ondanks enig succes in Moldavië met hun album Dar, unde ești - slechts als hobby. Dan Balan moest op zoek naar nieuwe leden, die vond hij in Radu Sârbu en Arsenie Todiras.

In 2002 verhuisde O-Zone van Moldavië naar de Roemeense hoofdstad Boekarest, in de hoop meer erkenning te krijgen. Voor een sublabel van Sony Music namen ze daar de single Despre Tine (over jou) op, dat in februari 2003 drie weken op nummer 1 stond in de Roemeense hitlijst. In juli namen ze de opvolger op Dragostea Din Teï (liefde van de lindebomen), een titel die verwees naar het werk van de Roemeense dichter Mihai Eminescu. Het werd snel populair in Roemenië, waar het in september alweer de tweede nummer 1-hit voor O-Zone werd. Eind 2003 daalde de populariteit, totdat de Roemeense, in Italië wonende zangeres en model Haiducii er een cover van maakte, die in januari 2004 aldaar op nummer 1 kwam. Het succes van de cover maakte nieuwsgierig naar de originele artiest en leidde ertoe dat Time Records, een Italiaans platenlabel, O-Zone een contract van een jaar aanbood. Na Italië werd het origineel in verschillende andere landen in Europa uitgebracht onder Polydor Records, waaronder Nederland.

Op 12 mei 2004 kwamen beide versies van Dragostea Din Teï de Tipparade binnen en even leek het erop dat de coverversie van Haiducii een voorsprong zou gaan krijgen. Op 19 juni kwam de originele versie van O-Zone de Top 40 binnen op nummer 29 en stond twee weken later al in de top 10. Wat hieraan heeft bijgedragen was de commercial tijdens het EK-voetbal van 3FM met Giel Beelen voor zijn ochtendprogramma, waarin de dj wakker schrikt van Gerard Joling die Dragostea zingt. O-Zone verjoeg op 24 juni Holiday In Spain van Counting Crows en Bløf van de toppositie en de versie van Haiducii stond ook al enige weken in de top 10. Dragostea stond 9 weken op de belangrijkste positie van de Top 40 en verbleef 22 weken in de lijst. De zomerhit van 2004 zongen we in het Roemeens, maar het bleef bovenal hangen bij ‘Ma Ya Hi’ en stond in minstens 12 Europese landen bovenaan. Door het enorme succes werd als opvolger ‘opnieuw’ gekozen voor Despre Tine, maar die miste in ons land de Top 40.

In 2005 besloot O-Zone om uit elkaar te gaan en zich te richten op solocarrières. Sârbu en Todiras hebben sindsdien allebei relatief succesvolle solocarrières in Europa. Dan Balan verhuisde naar Los Angeles om zich te richten op zijn solorockproject en nam een album op met rockproducer Jack Joseph Puig. In 2008 werd hij door producers benaderd om medeschrijver te worden van Rihanna en TI's Live Your Life, aangezien de song samples bevatte van en grotendeels gebaseerd was op de melodie van Dragostea Din Teï. De euro-camp-song werd weliswaar geen hit in de States, maar Live Your Life stond wel 6 weken nummer 1 (steeg vanaf nummer 80) in de hitlijst van Billboard. Dragostea is een klassieke oorwurm gebleken. David Guetta en OneRepublic gebruikten de song dit jaar voor hun top 5-hit I Don’t Wanna Wait en O-Zone maakte dit jaar, 20 jaar na hun wereldhit, een comeback bij de Foute Party van QMusic. Ma Ya Hi.

4. CONQUEST OF PARADISE – Vangelis (#1, 19 weken, 667 pt)

In 1992 werd de 500e verjaardag van Columbus' reis gevierd. Vangelis kreeg voor het episch historisch drama 1492: Conquest of Paradise de opdracht om de soundtrack te verzorgen. De componist slaagde erin de 15e-eeuwse stemming vast te leggen, rijke koorpartijen te mengen met moderne elementen en het meer dan levensgrote karakter van Columbus uit te beelden, compleet met een dynamisch geluid. Zowel het album als de EP hadden teleurstellende verkoopcijfers bij hun release in 1992, maar het grote succes kwam drie jaar later.

In Duitsland gebruikte bokser Henry Maske de albumtrack Conquest of Paradise als zijn introductiethema bij matches. Toen hij de IBF-wereldtitelhouder werd in de categorie lichtzwaargewicht, kreeg het stuk veel aandacht en werd er snel een single uitgebracht. Dat begon in Duitsland, waar Conquest Of Paradise vanaf 13 februari 1995 11 weken op nummer 1 stond.

Conquest Of Paradise (gezongen door het English Chamber Choir in pseudo-Latijn) kwam op 8 april 1995 de Top 40 binnen op nummer 26 en nam vier weken de toppositie van Céline Dion (met Think Twice) over. De orkestrale soundtrack bleef maar liefst 10 weken lang de nummer 1 van Nederland. Vangelis had als componist al twee keer op nummer 1 gestaan (I Want To Live en State Of Independence), maar nu eens solo.

Evángelos Odysséas Papathanassiou (Vangelis) stierf op 17 mei 2022 in een Frans ziekenhuis op 79-jarige leeftijd. De Griekse componist was een van de meest invloedrijke figuren in de geschiedenis van elektronische muziek en als componist van filmmuziek. En ook een inspiratie voor ruimtevaarders.

5. WÊR BISTO – Twarres (#1, 21 weken, 566 pt)

Mirjam Timmer en Johan van der Veen woonden als kinderen bij elkaar in de straat en groeiden op in het Friese plaatsje Warga. Al op jonge leeftijd begonnen ze samen met muziek maken. In 1999 deed het duo mee aan Liet, ook wel bekend als het Songfestival van Friesland. Met het liedje Wêr Bisto (waar ben jij) maakten Mirjam en Johan veel indruk, waardoor ze uiteindelijk de tweede prijs en de publieksprijs wonnen. Hierdoor mocht Wêr Bisto als single worden opgenomen.

In 2000 was Nederland (met België) gastland van het EK voetbal en Paul De Leeuw presenteerde een speciaal programma Huis van Oranje. Jody Bernal trad er op voordat hij zijn mega-hit scoorde, en ook Twarres. Dit tv-optreden van Mirjam en Johan zorgde voor een boost buiten Friesland en Twarres kon vervolgens tekenen bij EMI Music.

Het melancholieke Wêr Bisto werd opnieuw opgenomen met Peter van Asten (bekend van de vele Dolly Dots-hits) en de single kwam begin augustus de Tipparade binnen. Op 16 september 2000 startte de single bescheiden op nummer 39 en wist de week daarna slechts een plaats te stijgen. De weken erna kwam er meer vaart in en op 4 november schreef Twarres Top 40-geschiedenis door als eerste een Friestalige nummer 1-hit te scoren. Wêr Bisto (wat een beetje aan Ode To My Family van Cranberries deed denken) was 6 weken lang de populairste hit van het land en verbleef 21 weken in de Top 40. België volgde snel. De Engelstalige opvolger She Couldn’t Laugh haalde ook de top 10. Het album Stream bereikte de goud-status.

Na een lange zoektocht, vanwege de (spier)ziekte van Johan, heeft Mirjam sinds 2015 een nieuwe Twarres-partner gevonden in Kristian Dijkstra. Wêr Bisto is net oars als leaf.

6. DÉSENCHANTÉE – Kate Ryan (#2, 19 weken, 557 pt)

Katrien Verbeeck (Kate Ryan) was nog maar 16 jaar oud toen ze werd benaderd door een manager. Ze werd geboren in een klein dorpje in België, Tessenderlo, en groeide op in een muzikaal gezin. Op achtjarige leeftijd leerde ze piano en gitaar spelen. Ze kreeg zang- en pianolessen van haar tante, die lesgaf aan een conservatorium. Kate Ryan werd op haar 16e lid van de popgroep Melt, maar ze brachten geen commercieel materiaal uit. Toen ze producer Andy Janssens ontmoette verliet ze Melt en begonnen ze samen muziek te schrijven. Scream For More haalde in 2001 de top 10 van de Vlaamse Ultra Top 50. In ons land stond de single 7 weken in de Tipparade en haalde net de Top 40 niet. Haar tweede single UR (My Love) kwam bij onze zuiderburen tot nummer 17.

Het internationale podium kwam voor Kate in zicht met een eigentijdse coverversie van Désenchantée van de Franse diva Mylène Farmer. Haar landgenoot Lio was de eerste die in 1996 een cover van de klassieke Franse europophit opnam, voor haar album Les Plus Belles Chansons Françaises. Kate maakte van Désenchantée effectieve moderne dancepop, geproduceerd door Phil Wilde (bekend van 2 Unlimited). Mylène Farmer schreef mee aan Moi... Lolita, wat een jaar eerder een grote hit werd voor Alizée. Franse hits waren weer in trek.

Désenchantée stond vanaf april 2002 zes weken op nummer 1 in de Vlaamse hitlijst. In ons land kwam de single een maand later de Top 40 binnen op nummer 31 en stond twee weken later al in de top 10. Op 29 juni stond Désenchantée een weekje op nummer 2 achter Underneath Your Clothes van Shakira. De originele versie van Mylène Farmer kwam in 1991 niet verder dan nummer 18. Met een verblijf van maar liefst 19 weken was Kate Ryan in 2002 de eerste Belgische artiest die zo lang met een hit in de Nederlandse Top 40 genoteerd stond. Haar debuutalbum Different bracht ze in dat jaar exclusief in Europa uit. Voor haar tweede album Stronger uit 2005 covert ze opnieuw Mylène Farmer: Libertine.

In 2006 vertegenwoordigde Kate haar land voor het Eurovisie Songfestival in Athene. Je T'Adore haalde de finale niet, de single bleef steken in de Tipparade, maar werd haar tweede nummer 1-hit in België. In 2007 stond ze weer eens in de top 10 van de Nederlandse Top 40 met Voyage Voyage (origineel van Desireless) en opnieuw kwam haar cover hoger dan het origineel. In 2008 scoorde ze opnieuw een nummer 2-hit, ditmaal met Ella Elle L'a (over Ella Fitzgerald), een compositie van Michel Berger voor France Gall uit begin 1988. In Nederland werd de cover van Kate een grotere hit dan in België en is ze, naast Gérard Lenorman, de enige artiest met meerdere Franstalige nummer 2-hits in de Top 40. In de zero’s was deze zangeres even een van de succesvolste uit de Benelux.

7. POUR QUE TU M'AIMES ENCORE - Céline Dion (#3, 20 weken, 533 pt)

Het dertiende studioalbum D'eux van de Canadese zangeres Céline Dion was alweer haar tiende Franstalige album. In de Verenigde Staten werd het uitgebracht onder de titel The French Album. Het album werd voornamelijk geschreven en geproduceerd door de Franse singer-songwriter Jean-Jacques Goldman en werd opgenomen in de Mega Studio in Parijs. Als eerste single van het album werd in maart 1995 Pour Que Tu M'Aimes Encore uitgebracht. Het werd Célines grootste Franstalige hit met nummer 1-posities in Frankrijk (12 weken) en België. Het werd haar eerste Franstalige hit die de top 10 in de UK haalde. Voor haar volgende album, Falling Into You uit 1996, nam ze een Engelstalige versie op: If That's What It Takes.

De popballad Pour Que Tu M'Aimes kwam een half jaar na release, op 9 september 1995, de Top 40 binnen. Zeven weken later piekte de single tot nummer 3 met een verblijf van 20 weken, een evenaring van haar eerste nummer 1-hit uit hetzelfde jaar: Think Twice. Gordon had de song al vroegtijdig voorzien van een Nederlandstalige versie. Zijn cover Omdat Ik Zo van Je Hou stond een week eerder in de Top 40 dan de originele versie. Met een verblijf van 19 weken en een vierde plaats als hoogste notering kwam hij aardig in de buurt van de hit-score van Céline. Beide versies stonden in het jaaroverzicht van 1995 in de top 10 (iets wat daarna nog een keer gebeurde in 2012 met beide versies van I Follow Rivers).

Pour Que Tu M'Aimes Encore is een van de weinige anderstalige grote Britse hits, en in die zin best bijzonder. Céline was in het vierde Nederlandse Top 40-decennium een van de vier grootste hitmakers, met Jennifer Lopez, Britney Spears en Marco Borsato boven haar. De Titanic-film moest nog komen.

8. TIME TO SAY GOODBYE (CON TE PARTIRÒ) - A TRIBUTE TO HENRY MASKE - Sarah Brightman & Andrea Bocelli (#8, 21 weken, 523 pt)

Nadat de Italiaanse tenor Andrea Bocelli in 1994 de nieuwkomerssectie van het 44e San Remo Muziekfestival won met Il Mare Calmo Della Sera werd hij al snel de vierde tenor genoemd. Andrea Bocelli groeide uit tot een van de populairste stemmen in de arena van lichte klassieke en crossover-zang die ook zijn intrede deed in de wereld van de opera. Zijn deelname aan Miserere, het album van Pavarotti uit 1992, en Zucchero Fornaciari's wereldtournee uit 1993 brachten hem internationale aandacht. Zijn grootste successen had de Italiaanse tenor als popballadzanger, met duetten die hij opnam met Céline Dion, Sarah Brightman en Eros Ramazzotti. Al Jarreau, die met Bocelli zong tijdens The Night of Proms in november 1995, prees Bocelli met de woorden: "Ik heb de eer gehad om te zingen met de mooiste stem ter wereld."

Con Te Partirò, wat hij voor het eerst liet horen op het San Remo festival in 1995 en waarmee hij vierde werd, kwam op zijn tweede album terecht, dat eind 1995 uitkwam. Hierop is ook Vivo Per Lei te vinden. Con Te Partirò werd op single uitgebracht en bereikte in april 1996 de 20e plaats (met Vivre als dubbele A-kant) in de Nederlandse Top 40. In België stond het maar liefst 10 weken op nummer 1. De Britse sopraan Sarah Brightman hoorde de song in een restaurant en benaderde Bocelli voor een duet. Ze veranderden de titelsong in Time To Say Goodbye, maar de song bleef verder volledig Italiaans. Ze namen het opnieuw op als duet, met leden van het London Symphony Orchestra, en zongen het als afscheid voor bokser Henry Maske, op 23 november 1996. De legendarische bokser is verantwoordelijk voor twee enorme anderstalige hits in deze top 10.

Time To Say Goodbye (Con Te Partirò) kwam begin januari 1997 opnieuw de Top 40 binnen met startpositie nummer 17. De single piekte tot nummer 8 en hield het maar liefst 21 weken vol. Het werd de grootste hit van de vierde tenor. Ook de Britse hitparade werd veroverd. Time To Say Goodbye kwam tot nummer 2. Het duet kwam op zijn vierde album, Romanza, terecht. Bocelli richtte zich nu ook op popmuziek en op de albums daarna nam hij duetten op (met o.a. Céline Dion).

In 2006 schreef Andrea Bocelli met meervoudig Grammy Award songwriter David Forster en zijn dochter de song Because We Believe (Ama Credi E Vai) voor de sluitingsceremonie van de Olympische Winterspelen op 26 februari 2006 in Turijn. De song kwam in meertalige versies op zijn album Amore terecht. Marco Borsato nam ook een versie op in het Nederlands, Italiaans en Engels. Ze namen hun versie op in Bocelli’s studio, waarbij Andrea’s vocalen werden gebruikt. Because We Believe werd in de pauzes van Idols 3 flink gepromoot bij RTL4. De drietalige single kwam op basis van enkel weekendverkopen al op nummer 1 binnen in de Top 40. Voor Bocelli was deze nummer 1-hit zijn laatste bezoek aan de Nederlandse Top 40. Voor de populairste Italiaanse klassieke zanger is het nog lang geen tijd om Goodbye te zeggen.

9. IN NIJE DEI – LIVE - De Kast (#2, 18 weken, 517 pt)

De geschiedenis van de Kast gaat terug tot 1985, toen de Engelstalige band Wish To Escape werd opgericht. Deze groep had lokaal wat succes en bracht een single in eigen beheer uit. Met dezelfde bezetting begonnen ze daarnaast ook een coverband voor feesten en dancings. Deze heette aanvankelijk Gold Rush, maar dat werd gewijzigd in The Cast, wat uiteindelijk de Kast werd, omdat de leden besloten voortaan in het Nederlands te gaan zingen. Wish To Escape was inmiddels opgedoekt.

In de lente van 1996 bereikte De Kast voor het eerst de Top 40 met Een Teken Van Leven (een cover van de Vlaamse band Mama’s Jasje, #31). Met de tweede hit Raak kwam de Kast tot nummer 24. Een aardig begin, maar de echte landelijke doorbraak moest nog komen.

In 1995 vroeg regisseur Steven de Jong de mannen van De Kast om de titelsong te schrijven voor zijn eerste film De Gouden Swipe, een verfilming naar het boek van de Friese schrijver Abe Brouwer. Toetsenist Kees Bode had nog een compositie op de planken liggen en bassist Sytse Broersma schreef op basis van het script de Friestalige tekst over een onmogelijke liefde tussen de zoon van een rijke boer en de dochter van zijn knecht. De song werd met de band samen uitgewerkt. Op 12 september 1996 ging de film De Gouden Swipe in première en In Nije Dei was als CD-single te verkrijgen, maar werd niet landelijk uitgebracht. Omrop Fryslân draaide de single regelmatig en de film werd in hun provincie goed bezocht.

De Kast had in Friesland al een aardige fanbase opgebouwd. In oktober van 1996 kwam de band voor het eerst de album-hitlijst binnen met Niets Te Verliezen. Op dit album was naast hun eerste twee hits ook de studioversie van In Nije Dei te vinden. Niets Te Verliezen kwam tot de 33e plaats en stond in eerste instantie tot juni 1997 in de Album Top 100. Toch was de band in Nederland halverwege 1997 nog nauwelijks bekend. 5 maanden na de Elfstedentocht, op 6 juni 1997 speelde De Kast in een bomvol Abe Lenstra stadion, dat ze zelf af hadden gehuurd. De fans zongen de tekst van In Nije Dei woord voor woord mee. Van dit concert werden opnamen gemaakt. De live-versie van In Nije Dei was in eerste instantie bedoeld als B-kant voor hun nieuwe single, maar werd op verzoek van de platenmaatschappij al snel de A-kant. Herman Van der Velden, muzieksamensteller van Radio Tour De France, was één van de eersten die de live-versie oppikte.

Na drie weken Tipparade kwam In Nije Dei - Live op 23 augustus 1997 als eerste Friestalige hit de Nederlandse Top 40 binnen op nummer 30 en stond vier weken later al op nummer 2 achter Barbie Girl van Aqua. De concurrentie was hevig voor een nummer 1-hit, want in de week dat In Nije Dei – Live op nummer 2 stond, was Something About The Way You Look Tonight/Candle In The Wind 1997 van Elton John net uitgekomen, en zijn hommage aan Lady Di verbrak snel daarna alle verkooprecords.

Na In Nije Dei - Live zong de Kast weer in het Nederlands en de opvolger Woorden Zonder Woorden kwam tot nummer 4. In 1998 kwamen ze opnieuw met een Friestalige hit in de top 10 terecht met Eltse Grins Foarby (samen met It Frysk Jeugd Orkest voor het evenement Fryslân 500). In dat jaar was het 500 jaar geleden dat Friesland haar onafhankelijkheid verloor.

Ofschoon De Kast in hun succesvolste periode meer hits hebben gescoord met Nederlandstalige singles dan in hun eigen Fries, blijft In Nije Dei - Live hun enige echte klassieker. De song staat in alle edities van de Top 2000 steevast hoog genoteerd. Volgens de band is In Nije Dei een tweede Friese volkslied geworden.

10. MOI... LOLITA – Alizée (#2, 17 weken, 515 pt)

Het romanpersonage Lolita van de schrijver Vladimir Nabokov was in 1980 al een inspiratiebron voor Don’t Stand So Close To Me van The Police (#3 in 1980), waarin Sting zingt ‘It's no use, he sees her He starts to shake and cough Just like the old man in That book by Nabokov’.

De Franse popzangeres Alizée werd geboren en groeide op in Ajaccio, Corsica. Haar eerste publieke optreden was haar winnende optreden in de talentenjacht ‘Graines de star’ in 1999. Ze zong Waiting For Tonight van Jennifer Lopez. Haar winnende optreden werd gezien door de ervaren songwriters Mylène Farmer (zie ook nummer 6 in deze lijst) en Laurent Boutonnat, die op zoek waren naar een jonge, frisse stem om deel te nemen aan hun nieuwe project. Alizée werd geselecteerd na studio-audities. In 2000 produceerden ze haar eerste album, Gourmandises, dat een groot succes werd in Frankrijk. Haar debuutsingle van dit album Moi... Lolita presenteert Alizée's imago als dat van een verleidelijk Lolita-personage, wat deed denken aan de Franse muzikale traditie van Serge Gainsbourg en de Franse pop van Vanessa Paradis.

In de nazomer van 2000 kwam Moi... Lolita de Franse hitlijst binnen, maar het kon destijds Les Rois Du Monde (van Gregori Baquet, Damien Sargue en Philippe D'Avilan) niet passeren en bleef maar liefst 7 maanden in de top 10, waarvan 13 weken op nummer 2. De videoclip werd gemaakt door Mylène Farmers songpartner, de filmcomponist Laurent Boutonnat.

Moi... Lolita werd in het voorjaar van 2001 opgepikt in Nederland en werd gekozen tot Alarmschijf. De video die veel bij TMF in rotatie ging droeg ook grotendeels bij aan het succes van de single. Moi… Lolita kwam op 7 april de Top 40 binnen op nummer 20 en stond vier weken later drie weken op nummer 2, achter Damn I Think I Love You van Starmaker en I Wanna Be A One Day Fly van One Day. Je zou kunnen zeggen dat door dit ‘talentenjachtgevecht’ de toen 16-jarige Alizée een Nederlandse nummer 1-hit is misgelopen. Haar tweede singlehit L'Alizé werd wel nummer 1 in haar eigen land, maar bleef bij ons steken in de Tipparade.

Ondanks die ene grote hit is Alizée, volgens IFPI en SNEP, een van de bestverkopende vrouwelijke Franse artiesten van de 21e eeuw: un phénomène.