Teddy Beer

Ik heb veel gereisd en veel dingen gedaan om een stuk van de wereld te kunnen zien.
In Amerika ben ik bijna twee jaar lang truckchauffeur geweest
En uit die tijd komt dit verhaal.

Ik stond met m'n truck even buiten een klein plaatsje in het zuiden
En nam m'n papieren door voor wat betreft de lading en m'n bestemming.
M'n mobilofoon stond zoals altijd aan op kanaal negentien en plotseling hoorde ik op de lijn de stem van een kleine jongen.
Hij zei: 'Hee, is er iemand die luistert?
Hee truckchauffeurs, praat eens tegen Teddybeer.'
Ik drukte m'n knop in en zei:
'Je hebt er eentje, Teddybeer',
En de stem van de jongen kwam weer in de lucht:
'Ik wil je niet van je werk houden
En je eigenlijk niet storen,
Want mam heeft gezegd dat ik je niet mocht oproepen
En van die mobilofoon af moest blijven.
Ja sorry hoor, ik voel me een beetje eenzaam
En het helpt als je 'ns met iemand praten kan,
Want dat is een van de weinige dingen die ik kan doen.
Ik kan niet lopen.'

Ik nam de microfoon
En zei dat ie net zo lang mocht praten als ie wilde.

'Dit is eigenlijk de mobilofoon van m'n vader,
Maar hij is nu van mam en mij.
M'n pa heeft een ongeluk gehad
En die is er niet meer.
Mam werkt voor ons beiden
En ik ben niet zo'n beste hulp voor haar.
Ik kan niet goed uit de weg.
Ze zegt vaak: 'Geen zorgen, we redden het wel'
Maar soms hoor ik haar 's avonds laat in bed huilen.
Jullie hebben het druk, maar
D'r is maar één ding dat ik graag zou willen,
Omdat m'n vader me weleens meenam op een rit,
Maar dat kan nu niet meer.'

Niet één chauffeur kwam op het radiokanaal zolang die jongen met me in gesprek was.
Ik kreeg medelijden met 'm, want ik dacht aan m'n eigen knul thuis.

'M'n pa zei indertijd: 'Eens zal deze truck voor jou zijn, Teddy',
Maar ik zou tóch nooit in een achttienwieler kunnen rijden.
Gelukkig zorgt deze ouwe zendontvanger nog voor een beetje verbinding met al m'n vrinden in de trucks.
Hee, mam komt zo thuis, dus ik moet sluiten,
Maar toeter eens als je langsrijdt,
Dan weet ik dat jij het bent
En dan kom ik wel weer eens op de lijn.'

'Zeg Teddybeer, waar woon je precies?', vroeg ik hem.
Hij noemde z'n adres.
Gelukkig had ik geen bederfelijke vracht.
Ik keerde m'n truck en reed naar z'n huis.
Toen ik de hoek omkwam en de straat inreed, wist ik niet wat ik zag.
Een stuk of twaalf enorme trucks stonden in colonne geparkeerd.
Alle chauffeurs uit de omtrek hadden de oproep van Teddybeer gehoord en bezorgden hem nu een waar feest.
Ze tilden hem van de ene truck in de andere en overal mocht ie even achter het stuur in de cabine.
Als laatste zat ie in mijn truck.
En daarna zette ik 'm in z'n stoel terug.

Als ik ooit geluk heb gezien,
Geluk zoals ik nooit in m'n leven weer zal zien,
Dan was het dit keer 't geluk in het gezicht van die knul.

Ik ging met de pet rond om z'n moeder ook nog iets te kunnen geven
En alle jongens namen afscheid van Teddybeer,
Voordat z'n moeder thuis zou komen.

Toen ik weer achter het stuur zat,
Stonden er tranen in m'n ogen,
Omdat ik had gezien hoe je heel eenvoudig iemand blij kunt maken.

Toen kwam er nog een verrassing,
een vrouwenstem op de lijn met "bedankt van Teddy's moeder,
we wensen jullie alle goeds en zullen bidden voor een veilige rit.

Jullie hebben een droom van m'n jongen werkelijkheid gemaakt.
Ik ga maar van de lijn, anders ga ik zelf nog huilen.
God bless you and goodbye."