De Verzonken Stad

{transcribed by Adri Verhoef, 14-11-1997}

Vissers vertellen verhalen van toen
Honderden jaren gelee
Woeste orkanen verzwolgen hun stad
Trokken haar mee onder zee

Vissers die zitten tot laat op 't strand
Knopen hun netten met zekere hand

Toch denken zij aan de tijd van weleer
Toen deze stad nog bestond
Schepen en schippers, zij keerden steeds weer
Totdat de zee hen verslond

[Mi] Geesten en spoken die leven nog voort
[Fr] In de verhalen die je dan hoort
[Mi] Stormklokken luiden en angstige kreten
[Fr] Is er nog leven, wie zal het ooit weten

Maar de zeelui oud en wijs
Geven hun geheim niet prijs
Omdat 't water koud en kil
Ook hen zal nemen als zij wil

Niemand van ons heeft de stad ooit gezien
Toch heeft zij eens echt bestaan
Zo vele jaren, die gingen voorbij
Sinds dat de stad is vergaan

Schuimende golven, die teist'ren de kust
Maar vissers, die kennen de zee
Zij weten wat er op de zeebodem rust
Dragen 't geheim met zich mee

la, la la la, la la la, la la la
la, la la la, la la la
[3x]
[fade]