Eltse Grins Foarby

It read beskynt de greiden, de jí»n falt oer de mar
Der stean se mei har beiden en hy sjocht noch ris nei har
Se stean foar harren hutte fan pí´len, liem en reid
Syn hí¢n leit op har skutte, hy wurdt mei koarten heit
It jier hast fyftjinhí»nderd, feroare maatskippij
Se lije der net í»nder, se fiele harren frij
Der is faaks wol wat geande, hy moat soms op oorlochspaad
Mar wíªr't se eins foar steane no, dat wurdt er nea gewaar
Dochs ha se neat te kleien, en al hawwe se gjin jild
It iten dat se krije, is de rykdom fan it fjild
It jier hast fyftjinhí»nderd, in nije heerskippij
Se bí»ge der net í»nder, se bliuwe altyd frij

Refr.:
De sinne skynt al ieuen oer í»s lí¢n, bringt de iere moarn
Eltse dei op nij
De wyn hellet noch alle dagen oan, en giet fan lí¢n nei lí¢n
Eltse grins foarby

It read beskynt it kampke, de jí»n falt oer de stíªd
der boartet in lyts famke noch in skoftsje, aanst op bíªd
se jeuzelt hí»nderd út, de taal dy't mem har bybrocht hat
har heit ropt troch it rút, dat se nei binnen komme moat
it jier no hast twatí»zen, Europa dat wurdt nij
it famke sjongt en dí»nset en laket dan nei my

Refr.:
De sinne skynt al ieuen oer í»s lí¢n, bringt de iere moarn
Eltse dei op nij
De sinne skynt al ieuen oer í»s lí¢n, bringt de iere moarn
Eltse dei op nij
De wyn hellet noch alle dagen oan, en giet fan lí¢n nei lí¢n
Eltse grins foarby


Vertaling:
Elke grens voorbij
Het rood beschijnt het weiland, de avond valt over het meer
Daar staan ze met z'n beiden en hij kijkt nog eens naar haar
Ze staan voor hun hut, van plaggen leem en riet
Zijn hand ligt in haar schoot, hij wordt binnenkort vader
het jaar, bijna 1500, veranderde maatschappij
ze lijden er niet onder, ze voelen hun vrij
Er is vaak iets aan de hand, hij moet soms op oorlogspad
Maar waar ze eigenlijk voor staan, dat zal hij nooit gewaar worden
Toch hebben ze niets te klagen, en hebben ze geen geld
Het eten wat ze krijgen, is de rijkdom van het veld
Het jaar, bijna 1500,een nieuwe heerschapij
ze buigen er niet onder, ze blijven altijd vrij
Refr.:
De zon schijnt al eeuwen over ons land, brengt de vroege morgen
Elke dag opnieuw
De wind haalt nog alle dagen aan, en gaat van land naar land
Elke grens voorbij
Het rood beschijnt het wijkje, de avond valt over de stad
speelt een klein meisje nog een tijdje, zodadelijk naar bed
ze mompelt honderd uit, de taal die moeder haar heeft geleerd
haar vader roept door het raam dat ze naar binnen komen moet
Het jaar, nu bijna 2000, europa dat wordt nieuw
het meisje zingt en danst en lacht dan naar mij
Refr.:
De zon schijnt al eeuwen over ons land, brengt de vroege morgen
Elke dag opnieuw
De zon schijnt al eeuwen over ons land, brengt de vroege morgen
Elke dag opnieuw
De wind haalt nog alle dagen aan, en gaat van land naar land
Elke grens voorbij