Jan, Jan, Jan!

Op 21 juli 1968 won Jan Janssen als eerste Nederlander de Ronde van Frankrijk. Dit was de aanleiding voor accordeonduo De Gerto's om een ode aan de wielrenner op te nemen. Op 3 augustus, twee weken na de Tour, stond het singletje één week in de Tipparade. De slotfase van de Tour van '68 was buitengewoon spannend. Pas in de allerlaatste etappe, een tijdrit, nam Jan Janssen de gele trui over van de Belg Herman Van Springel. Het uiteindelijke verschil tussen de nummers 1 en 2 was slechts 38 seconden. Tot 1989 was dit het kleinste verschil waarmee iemand de Ronde van Frankrijk had gewonnen. Het eerste couplet van Jan, Jan, Jan ! gaat over de geringe kansen die Jan Janssen toebedeeld werden. Dit sloeg alleen op de laatste etappe, want vooraf werd Jan Janssen, samen met Raymond Poulidor tot de favorieten gerekend. Die laatste moest na de vijftiende etappe echter opgeven, nadat hij van zijn fiets was gereden door een motor. Bij aanvang van de laatste tijdrit stond Jan Janssen met 16 seconden achterstand op de derde plaats in het klassement. Alleen de geletruidrager, Herman Van Springel, en Gregorio San Miguel gingen hem voor. Hoewel Janssen zelfverzekerd was, verwachtten weinigen dat hij de Tour nog zou kunnen winnen, aangezien hij nog nooit een belangrijke tijdrit had gewonnen. Desondanks reed hij de tijdrit 54 seconden sneller dan Van Springel, waarmee hij zijn achterstand inhaalde en zo de Tour van '68 won. Het tweede couplet is gewijd aan Ab Geldermans, de ex-wielrenner die voor het eerst de Nederlandse ploeg leidde. Zoals de tekst aangeeft, zat het hem inderdaad 'heus niet mee'. Rini Wagtmans en Harrie Steevens weigerden deel te nemen aan de Ronde van Frankrijk, omdat ze niet in dienst van Janssen wilden rijden. Jos van der Vleuten moest na de eerste etappe al opgeven en in de twaalfde etappe gaven nog eens drie Nederlandse renners het op. Geldermans liet hierna in de media weten dat hij met zo'n kleine equipe niet meer geloofde in een touroverwinning.