Justin Timberlake toegankelijker dan ooit in Ziggo Dome

Een paar selfies met iemand uit het publiek, een happy birthday voor een goede vriend: Justin Timberlake toonde zich in zijn show voor de Man Of The Woods World Tour als een superster, die bovenal gewoon gebleven is. Maar nog belangrijker: zijn strakke show stond bol van de hits en de energie.

De afgelopen maanden deed de zanger al de Ziggo Dome en het Gelredome aan en nu stond hij opnieuw in de concertzaal in Amsterdam Zuidoost. Een uitverkochte zaal moest wel geduldig wachten. Waar de zaal om half zeven openging, stapte Justin pas om tien over negen het podium op. Ondertussen kon het publiek wel genieten van een optreden van Bazzi, die alles leek te geven. Het publiek luisterde vooral, want het ontbreekt de jonge zanger nog aan meezingers. Met Mine op het eind konden de lippen alsnog van elkaar, maar helaas is dat nu net één van de kortste nummers die de 20-jarige Andrew Bazzi, zoals hij voluit heet, in zijn set had.

De dj van dienst warmde vervolgens het publiek op en met hits van Michael Jackson, Bruno Mars en natuurlijk Justin zelf kreeg hij de zaal in beweging. Dat was mooi, want Justin pompte er met Filthy meteen een track uit, waarop je moeilijk stil kon blijven staan. De superster deed zijn dansjes op een bospad dat door de zaal kronkelde. Ietwat verhoogd, maar wel zo dat hij nog makkelijk contact kon leggen met zijn fans.

Man Of The Woods is het verhaal van een jongen, Justin, die opgroeit op het platteland van de Verenigde Staten. Maar ook een jongen die als man laat zien dat liefde het mooiste is dat we hebben. De prachtige visuals op de doeken in de zaal, die dienstdeden als schermen, ondersteunden dat alleen maar. Waar de eerste helft van het concert vooral hits werden gebracht, zoals Sexyback, Señorita en My Love en Lovestoned, die de zaal deden meegalmen, wordt de zanger in het tweede deel van het concert dan ook intiemer.

Hij gaat met zijn band om een kampvuur zitten en laat hen covers spelen, als Thank God I’m A Country Boy van John Denver en Dreams van Fleetwood Mac. De Tennessee Kids bewijzen een soul- en begeleidingsband te zijn van grote klasse. Daardoor stoort het niet dat Justin, die een groot deel live zingt, tijdens zijn dans leunt op de zang van zijn achtergrondzangers. Als een ware showman weet hij precies wat het publiek wil. Dat kreeg een andere versie van JT, toegankelijker en vooral een gepassioneerd muzikant. Maar het had ook gewoon je buurjongen kunnen zijn. Bij wijze van spreken dan.