Welterusten Mijnheer De President

{transcribed by Adri Verhoef, 22-8-1993}

Meneer de president, welterusten,
Slaap maar lekker in je mooie Witte Huis;
Denk maar niet te veel aan al die verre kusten,
Waar uw jongens zitten, eenzaam ver van thuis.
Denk vooral niet aan die zesenveertig doden,
Die vergissing laatst met dat bombardement,
En vergeet het vierde van die tien geboden,
Die u als goed christen zeker kent.
Denk maar niet aan al die jonge frontsoldaten,
Eenzaam stervend in de verre tropennacht;
Laat die bleke pacifistenkliek maar praten,
Meneer de president, slaap zacht.

Droom maar van de overwinning, en de zege,
Droom maar van uw mooie vredesideaal,
Dat nog nooit door bloedig moorden is verkregen,
Droom maar dat 't u wel lukken zal ditmaal.
Denk maar niet aan al die mensen die verrekken,
Hoeveel vrouwen, hoeveel kinderen zijn vermoord,
Droom maar dat u aan het langste eind zult trekken,
En geloof van al die tegenstand geen woord.
Bajonetten met bloedige gevesten
Houden ver van hier op uw bevel de wacht
Voor de glorie en de eer van 't vrije westen,
Meneer de president, slaap zacht.

Schrik maar niet te erg, wanneer u in uw dromen
Al die schuldeloze slachtoffers ziet staan,
Die daarginds bij het gevecht zijn omgekomen,
En u vragen hoe lang dit nog zo moet gaan.
En u zult toch ook zo langzaamaan wel weten,
Dat er mensen zijn die ziek zijn van 't geweld,
Die het bloed en de ellende niet vergeten,
En voor wie nog steeds een mensenleven telt.
Droom maar niet te veel van al die dooie mensen,
Droom maar fijn van overwinning en van macht,
Denk maar niet aan al die vredeswensen,
Meneer de president, slaap zacht!