Barcelona

De 30e verdieping was voor mij niet hoog genoeg
ik keek uit over de stad, over het water
ik zocht naar iets van jou
maar vond alleen iets van mezelf
dat zei me niets dat was voor later

ik zat in Parc Guelle tussen Gaudisch mozaïken
zo gebroken en zo bont en blauw
was alles in mijn hoofd en in mijn hart
de Ramblas op en neer, ik hoorde fel muziek
maar ik wist dat die voorgoed veranderd was

en er was niets in Barcelona
niets in Barcelona
er was niets in Barcelona
niets in Barcelona

Meer dan eens dacht ik dat ik je zag in deze stad
dat je ergens heel even op me wachtte
aan een tafel in het midden
maar toen ik goed keek was er niets
een visioen breekt zo in twee bij een gedachte

Ik at op straat, en dronk door diepe dalen
liet me rijden door de stad, langs de hoeren, de kroegen en de havens
van noord naar zuid en nergens iets te halen
en ik wist dat ik voorgoed veranderd was

en er was niets in Barcelona
niets in Barcelona
er was niets in Barcelona
niets in Barcelona

ooit kom ik terug, ga ik Picasso achterna
de harde rake streken van een zinderend penseel
een herinnering vooraf, de herinnering aan jou
hoe je er niet was, en hoe je er nooit komen zou
geschilderd in jouw favoriete geel

dan is er iets in Barcelona
iets in Barcelona
er was niets in Barcelona
niets in Barcelona