Lonely Boy

De plaat en z'n verhaal (i.e. een vrije vertaling):
Het was een mooie zomerdag in 1951 toen hij werd geboren. Hij zette het onmiddellijk op een huilen, zodat iedereen goed kon horen dat hij gezond ter wereld was gekomen. Z'n vader en z'n moeder waren dolblij met hem en riepen tegen iedereen die het horen wilde dat het een schat van een jongen was. Ze namen zich voor om hem op te voeden zoals ze dat zelf wilden. 'Hij krijgt de allermooiste kleren en gaat naar de allerbeste school', zeiden ze tegen elkaar. 'En ik zal hem leren dat hij goed voor zichzelf opkomt, zodat hij voor niemand bang hoeft te zijn', riep z'n vader.
In de zomer van 1953 gaf z'n moeder 'm er een zusje bij. 'Je moet goed op haar passen,' had z'n moeder nog tegen hem gezegd, 'ze is nog maar klein en jij bent al groot.' Maar hij was helemaal niet blij, sterker nog, hij rende huilend de kamer uit, omdat hij zich bedrogen voelde door z'n ouders. Ze hadden hem toch verteld dat hij hun enige kind zou blijven?
In de winter van 1969 ging hij het huis uit op zoek naar de liefde die hij thuis zo had moeten missen. Z'n zusje was inmiddels volwassen en trouwde met haar grote liefde. Het kind dat ze kregen was een jongetje, dat de allermooiste kleren kreeg en naar de allerbeste school ging. En z'n vader leerde hem voor zichzelf op te komen, zodat hij voor niemand bang hoefde te zijn. Ook al had hij z'n ouders altijd dicht in de buurt, toch groeide hij op als een eenzame jongen, maar er was weer niemand die dat in de gaten had.