Onzichtbare André

{transcribed by Adri Verhoef, 19-1-1995}

[chorus]:
Ik ben onzichtbare André
Is dat geen knettergek idee?
Niemand die me ooit 'ns ziet
Je hoort me wel, maar ziet me niet
Gelooft u mij? Dat valt niet mee

En dan komt nou, m'n vader.

Toen hij gebeuren werd, 't is lang gelee
Ja
Vroeg iedereen zich af, waar is André?
Wie?
Ze heurden hem wel huilen en men zocht, waar is ie toch?
Ja
En als ze niet gestopt zijn, nou dan zoeken ze hem nog

[chorus]

Pa!
Pa, jij weer!

Laatst kreeg ie in de bus, hij schrok zich dood,
O ja?
Een vrouw van tachtig kilo op z'n schoot,
Hoe-wah
Zij dacht, die plaats is vrij, en hield geen rekening met hem
Met wie?
Maar schrok zich haast te pletter toen hij zei met zachte stem:

[chorus]

En dan komt nou wéér m'n vader

Met een meisje blijft het meestal niet lang aan
Hij ziet haar wel, maar zij ziet hem niet staan
Maar als hij haar wel leuk vindt en hij vraagt haar om een zoen
Dan zegt ze, 'k zou nie weten waar of ik dat op moest doen

[chorus]

Hee!
Ouwe!
Jij weer!

Laatst vroeg aan hem een weekbladjournalist
Hoe oud hij was, of hij dat zelf wel wist
Toen hij zei, vijfendertig, viel die man haast door de ruit
En riep: "Hoe is het mogelijk, daar zie je niet naar uit!"

[chorus]

Ha, als niemand kan mijn zien, zie jij mijn? Hee, ken je mijn zien?
Hee, je hoor-je zie me niet, je hoor me wel
Je ziet me niet, maar je hoooort me wel
Jaa, ik ben duidelijk te horen maar niet te zien, nee
Ik ben invisible, invisible

I'm invisible
Tell the world you all to know that I'm invisible [fade]